@venzje: Oh, antieke spellen op antieke consoles is ook een erg goed idee!

wortel: Hij is nog op zoek naar een koffietafelmodel Space Invaders II (de kleurenversie). Dus als je wat weet...

@venzje: Space Invaders...
Stationaire ufo die bewegende aliens uit de lucht schiet toch?

wortel: Dat lijkt me een vrij adequate omschrijving. Niet helemaal, want je kunt de ufo ook nog naar links of rechts bewegen, als ik het me goed herinner.

Laatste edit 29-03-2021 12:39

@venzje: oh ja, goed punt.

Ik ken nooit dingen op naam, ik ken over het algemeen de grap over het onderwerp maar niet het onderwerp zelf als het op films en games aankomt. Dus welke beschrijvingen wel en niet landen is altijd een beetje vaag met mij.

Ik heb ook vaak genoeg zonder bril op de bank gelegen terwijl een huisgenoot zat te gamen dat er verschillende spellen zijn waar ik een beschrijving van de audio nodig heb om te begrijpen waar het over gaat

Hier staat nog een ATARI 2600 te verstoffen. Uit 1980.

@Grouse: Oh! Ik zal eens vragen of hij interesse heeft.

blieb blieb blieb tjingle djingle bliep bliep crash!

Zo duidelijk?

@Emmo: ...de gamende huisgenoot kan goed zingen en geluidjes madoen, dus ja, dat dingen na zoiets wel duidelijk worden zou niet de eerste keer zijn.

Ik heb Kater mee horen zingen met eem waterkoker...

__________________________

Met liften heb ik enige ervaring. Het was een jaar of tien lang zo'n beetje mijn enige manier om door Europa te reizen.

De interessantste liften waren met een zeer erudiete professor Literatuurgeschiedenis aan de Sorbonne, van Nemours naar Lyon, en aansluitend naar Béziers met een stoned hippiechauffeur (dashboardkastje vol nederwiet) in een tankwagen vol kippenstront, die maar twee cassettebandjes in zijn wagen had: Sgt. Peppers Hearts Club Band van The Beatles en een verzamelbandje van Janis Joplin. De overgang kon nauwelijks groter zijn.

De meest luxueuze lift was van Bergen (B) naar Parijs in een Rolls Royce, waarvan de chauffeur zijn baas moest gaan ophalen. Op de ring van Brussel was hij ons al voorbijgereden en een uurtje later zagen we de wagen op de parkeerplaats van een wegrestaurant staan. We hebben hem ter plekke opgewacht en aangesproken. Dat vond hij wel grappig.
Maar ook de nachtelijke reis in een verder lege touringcar met twee chauffeurs, van Tours naar Breda, was wel erg luxe. Met slaapstoelen en video aan boord, wat eind jaren '70 nog nieuw was en zeer uitzonderlijk. Dat was een heel vlotte rit, enigszins teniet gedaan door het feit dat ik vervolgens meer dan een halve dag nodig had om van Breda naar Eindhoven te komen.

De meest beangstigende lift was met een rallyrijder, die de vele haarspeldbochten van de onverharde bergpas tussen Kranjska Gora en Trenta nam met vierwielslips, onderwijl luchtig babbelend over auto's.
Een goede tweede plaats is voor de mevrouw die ons over een smalle Spaanse pas vervoerde, nadat ze eerst had geïnformeerd of een van ons misschien een rijbewijs had. Haar man zaliger was twee jaar eerder op diezelfde pas het ravijn ingereden en het was voor het eerst sindsdien dat ze er weer overheen reed, met de bibbers in de benen.

De meest onaangename lift was met een ouderwetse Duitse nazi, ergens bij Bitburg, die onderweg zijn meningen niet onder stoelen of banken stak. Ik heb op zeker moment op een willekeurige plek gezegd dat hij ons mocht afzetten, omdat we via een andere route verder wilden dan de zijne. (Vervolgens kwamen we daar nauwelijks meer weg. )
Ook in Antwerpen en in Perpignan ben ik trouwens weleens blijven steken, waarna we daar maar een hostel resp. een camping hebben opgezocht en de volgende dag een stukje de trein hebben gepakt.

Een bijzondere lift was tenslotte in de Beierse Alpen. Tijdens een wildwatertocht met de kano was mijn boot dusdanig lekgeslagen, dat zelfs ducttape niet meer hielp. De groep moest mij daarom achterlaten, met de belofte dat ze me later aan de nabije weg zouden oppikken. Ik wist dat dat nog úren zou gaan duren, dus ik zette mijn helm af, trok mijn reddingsvest uit, en installeerde me zo comfortabel mogelijk langs de kant van de weg met mijn kano.
Na een half uurtje stopte er een vriendelijke meneer, die mij in sappig Beiers vroeg of ik hulp nodig had. Kort en goed: hij heeft mijn kano op zijn imperiaal gebonden en me naar onze camping gebracht, voor hem toch drie kwartier omrijden.
Achteraf bleken mijn maten niet eens verbaasd. Toen ze me niet aantroffen waren ze er al van uitgegaan dat ik een lift zou hebben gekregen.
.

Laatste edit 13-04-2021 09:16

@venzje: oh, je bent je maten door de Beierse lift misgelopen? Dat wordt makkelijk communicatieve chaos, fijn dat je maten het goed geraden hadden!

Klinkt als gave liftavonturen!

wortel: Mobiele telefoons bestonden nog hooguit in SF-verhalen, dus contact was niet mogelijk.

In meer dan een decennium zijn er natuurlijk nog veel meer liftavonturen geweest, maar dit zijn een paar highlights die me nu te binnen schoten.
Vergeleken met nu waren in grote delen van Europa nog maar weinig snelwegen, dus gewoon met een bordje langs een belangrijke doorgaande weg staan was toen nog heel effectief.

Laatste edit 13-04-2021 15:43

@venzje: op zich zijn dit al verhalen voor acht ritten, wat zelfs verspreid over tien jaar al een heel aantal is!

Ik pikte eens een lifter op toen ik op weg was naar Amsterdam. Hij vroeg me op zeker moment of ik wel vaker lifters oppikte en of ik niet bang was dat ik een moordenaar op zou pikken.. Ik keek hem eens schuins aan en vroeg hem hoe groot de kans was dat er zich twee moordenaars in de auto zouden bevinden?

wortel: Maar ik liftte dan ook het hele jaar door hè. Niet alleen in de vakanties. Ook van mijn ouders naar mijn studieadres ging vaak per duim. Even een weekendje naar de Ardennen met een vriend of zo? Zelfde verhaal.
Bij onze studentenclub waren zelfs liftwedstrijden, met verre doelen in landen als Spanje of Italië.

@KhunAxe: Dat was inderdaad een populair antwoord.
Ik heb ook weleens een lift gehad van een sportlerares, die desgevraagd verklapte dat ze een houten gymnastiekknots onder haar stoel voor het grijpen had en dat ze daar erg handig mee was.

afbeeldingLaatste edit 13-04-2021 15:53

@venzje: Een gymnastiekknots? Ach, dankzij z'n unieke vorm voor veel dingen geschikt zal ik maar zeggen

@venzje: Liftwedstrijden van studentenverenigingen lijken een van de weinige contexten te zijn waarin er nog regelmatig gelift wordt. Bij veel verinigingen is dat nog een jaarlijks ding.

wortel: O, dat doen ze nog steeds? Ik volg dat niet meer zo.
Ik heb zelf trouwens nooit aan zoiets meegedaan, maar een vriend van me was er nogal gek op. Voor mij was het een noodzakelijkheid en uitsluitend functioneel.

@venzje: meestal met een bestemming als Beieren of de Ardennen, zo heel ver gaan ze niet. Maar ja, ze zijn een gebruikelijk studentending. Zeker verenigingen die wat meer aan hun oude tradities hechten hebben ze nog wel, maar niet alleen zij.

_____________________

Nou, dan ook maar even op mijn eigen blog uit de kast komen:

Venzje, 22 jaar
afbeelding

Leuk man
Lekker vrolijke foto

@yes_my_dear: Ik poseerde hier op een schoolreünie met mijn favoriete leraar. En op die reünie kreeg ik ook verkering met iemand die ik al sinds de kleuterschool kende.

Haha alle reden tot vrolijkheid dus

@venzje: iedereen zegt altijd dat mensen tegenwoordig zoveel foto's maken, maar ik denk dat ik überhaupt geen foto's van mezelf tussen mijn achttiende en nu (22) heb
Er zijn wel foto's gemaakt, maar dat zijn van die foto's voor smoelenboeken die alleen zijn gemaakt zodat mensen weten wie er bij de naam hoort en buiten het smoelenboek dus ook niet bewaard worden. En die dingen in smoelenboeken zou ik niet zo ff in zes minuten boven water krijgen.

Ik word wel heel blij van die foto. Ik roep al tijden dat ik een tuinbroek wil, gewoon omdat ik vrolijk word van die dingen XD