@HoLaHu: Komt goed Maar misschien toch nog een kleintje erbij? Mijn zus heeft inmiddels twee Cocker Spaniels, ze zijn inmiddels onafscheidelijk

afbeelding

.

Laatste edit 11-09-2020 00:38

@KhunAxe: Nee, eentje is genoeg. Ik heb gewoon de energie niet meer om er nog eentje bij te pakken, fysiek gezien. Verder is Joy niet altijd aardig naar andere honden toe, ze kan soms heel pittig reageren. Ik moet er niet aan denken om in een situatie terecht te komen zoals jij met jouw honden hebt meegemaakt.

@HoLaHu: Ik begrijp de eerste argumentatie, het was eigenlijk meer een dolletje.

Echter, wat mij tot twee keer toe is overkomen met mijn honden lag voornamelijk aan het feit dat het beide keren twee reuen betrof!

Ayla is de kleinste, maar ze is wél de baas! Zo gaat dat met honden. Dus een reutje erbij zou best goed kunnen hoor, zelfs met Joy. Maar inderdaad, in jouw geval is één genoeg

@KhunAxe: Inderdaad, één is genoeg! Die kan ik ook alle aandacht en tijd geven ..Was ik fysiek gezien gezond, dan zou ik er nog mijn bedenkingen bij hebben, want we wonen nou eenmaal in een appartement. Meer honden zou meer geblaf en zo geven. Dat moet je niet willen. Geen overlast naar de buren toe.

=========================================

We hebben de verjaardag van mijn Lief achter de rug en het was zéér geslaagd! We hadden een etablissement uitgekozen waarbij de anderhalve meter regeling goed kon worden gewaarborgd, er was ruimte zat voor de 15 mensen die uitgenodigd waren. We hadden om te beginnen koffie/thee met meerdere kleine gebakjes erbij, daarna drinken naar believen.. Na een paar uur een uitgebreide koffietafel, met verschillende broodjes, kippenragout, kroketten, roerei..Verder hartig beleg, zoals worst, kaas en wat dies meer zij en ook zoet beleg zoals hagelslag en jam..Voor elk wat wils dus!
Mijn Lief werd verrast door de familieleden met verschillende voedselpakketten, laat ik het zo maar noemen..Kaasplanken, Bier en Chips mandjes, zijn zus kwam met een zelfgemaakte tapasplank, met daarbij zelfgemaakte, geglazuurde schoteltjes..Mijn kinderen kwamen met een uitnodiging voor een etentje, op hun kosten, in een gelegenheid naar onze eigen keuze...Er waren enveloppen met geld en bloemen...echt, het kon niet op! Laat ik het zo zeggen: Mijn Lief wéét dat hij 60 geworden is!

Laatste edit 13-09-2020 01:34

Laatste edit 13-09-2020 01:35

@HoLaHu: Leuk! Maar hoe moet ik me dat voorstellen? Jullie zaten allemaal op 1.5 meter afstand van elkaar? En droegen mondkapjes met een opening om het voedsel en de drank naar binnen te schuiven?

Zoiets?
afbeelding

@HoLaHu: En iedereen had een megafoon meegenomen om verstaanbaar te zijn voor de verstzittenden?

@KhunAxe: We zaten inderdaad op afstand van elkaar, maar ik durf niet te garanderen dat dat altijd op precies anderhalve meter was. Maar er werd wel degelijk afstand gehouden. Er zijn geen handen geschud, er is niet geknuffeld..Mijn broer stal de show toen hij met een in mekaar geknutseld "Handje" op een steel van ruim een meter binnenkwam... Op de steel stond: Kronaproef! Die hand hebben we wel geschud, terwijl we stonden te schudden van het lachen!
We waren er echt wel alert op, want ook de ouders van Frans waren erbij en die zijn allebei ver in de tachtig. 85 en 87...daar ga je niet mee lachen, daar mag niks aankomen..

Laatste edit 14-09-2020 01:27

@HoLaHu: Soms ben ik weleens jaloers op mensen die het geluk hebben hun ouders zolang bij zich te mogen hebben.. Op mijn leeftijd, 63, zijn mijn ouders overleden, ze werden dus allebei slechts 63. Vind ik soms toch wel heel jammer hoor, ze hebben zoveel gemist, slechte dingen, maar ook heel veel goede dingen..

Blij dat jullie een geslaagd feest hebben gehad! Mooi!!

Ja, wees daar maar heel zuinig op! Ook mijn lief en ik hebben nooit onze wederzijdse ouders gekend ontmoet. (Omdat ze bijna dagelijks ter sprake komen, beginnen we elkaars overleden ouders al aardig te kennen. Zij zegt soms zelfs wel eens: "Dat heb je van je vader!" )

Laatste edit 14-09-2020 16:53

@KhunAxe: @venzje: Uiteraard is het een zegen als je je ouders zolang mag hebben. Mijn ouders zijn 90 en 87 jaar oud geworden en ik koester de goede herinneringen. Aan de andere kant word je dan ook geconfronteerd met de aftakeling van die mensen en dat is soms héél confronterend, zeker als er dementie aan te pas komt. Zo was voor mij het moment dat ik mijn moeder naar een gesloten afdeling van een verzorgingshuis moest brengen een van de ergste dingen die ik ooit heb moeten doen. En beslissingen nemen of ze nou tóch die incontinentieluiers moest blijven dragen of toch een katheter te laten plaatsen...Geloof me, daar kan niemand je op voorbereiden. Net zoals niemand je kan voorbereiden op het moment dat je moeder tegen je zegt: "Gaan jullie nu naar huis? Wacht dan even tot ik mijn spullen heb gepakt, dan ga ik met jullie mee! Ik heb het hier wel gezien, ik wil naar huis toe!"
Hartverscheurend....

@HoLaHu: Dat geloof ik meteen, maar diezelfde ellende, m.u.v. de dementie heb ik ook ervaren met mijn ouders toen ze tegen sterven aanzaten.

Ik koop de ziekenhuiskamer binnen waar mijn vader ligt. Hij was altijd een stoere man geweest, trots op zijn onafhankelijkheid.

Ik kom dus de kamer binnen, zit mijn vader op bed en zijn benen bungelen erbuiten, onder zijn voeten ligt op de grond een grote plas urine..

'Moette nou us kijke jongen, ik ken nie eens meer mun pis ophouwe', zegt hij met een zeer droevig gezicht.

Toen ik mijn vader zo gereduceerd zag tot een hoopje menselijke ellende brak mijn hart ook.. Een paar dagen later is hij overleden. Later hoorde ik dat hij kort voor zijn dood uit bed was gevallen, die val kan heel goed zijn dood versneld hebben. Ik heb het laten rusten en er geen zaak van gemaakt, pa was dood en dat was dat.

Wat ik bedoel te zeggen lieve vriendin is dat dit soort ellende je niet gespaard wordt als je ouders jonger sterven

.

Laatste edit 16-09-2020 00:51

@KhunAxe: Ja, dat is erg he? Je wilt eigenlijk dat soort herinneringen niet aan je ouders hebben.. Dus denk ik altijd terug aan de goeie dingen uit het verleden...Mijn moeder, een schat van een vrouw, die meer liters koffie heeft gezet in haar leven dan iemand anders. Die er altijd was voor je in goeie en slechte tijden, waar je altijd bij terecht kon. Die een zeer lieve oma was, maar ook een waarmee de kleinkinderen niet mee gingen lachen!
En mijn vader, die me de liefde voor de natuur bijbracht, die met me ging wandelen en fietsen, die wist waar die vossenfamilie zat, die me leerde wat een uilenbal was en dat ding ook uit elkaar haalde voor me, zodat ik kon zien dat er botjes inzaten van muizen en zo. Die een heel apart gevoel voor humor had, waar ik nu nog steeds mee aangemaakt ben en zo ook mijn broer en mijn twee zoons..Ze hebben hun sporen achter gelaten in mijn leven en ik ben er erg blij mee...

@HoLaHu:

=========================================

Een week of wat geleden kreeg mijn Lief een brief mee van zijn bedrijf, waarin gesteld werd dat er best veel mensen zijn die lijden aan Slaapapneu. Het bedrijf wilde een onderzoek doen onder de werknemers en er werd gevraagd om een vragenlijst in te vullen. Op vrijwillige basis uiteraard. Nou, mijn Lief heeft dat ding ingevuld en hij bleek 46% kans te hebben op slaapapneu. Dus moest hij naar de bedrijfsarts en die heeft een aanvraag ingediend voor een Apneutest. Dat zou dus thuis moeten gebeuren, afspraak werd gemaakt en mijn Lief werd vanavond aan de nodige apparatuur gehangen....Kristeneziele! Dat ziet er niet uit! Slangetjes, kastjes, draadjes, plakpleistertjes met sensors op zijn gezicht, in zijn hoofdhaar, op zijn kuiten en die zitten allemaal met draadjes verbonden aan een kastje op zijn borst, slangetje in de neus, saturatiemeter aan de wijsvinger...Het duurde in totaal 3 kwartier (!) om hem aan te sluiten, om het zo maar te zeggen! En daar moet je dan mee proberen te slapen!
Of dat ik Robocop in bed heb liggen!
En dat kastje op zijn borst heeft ook een rood knipperlichtje ten teken dat het ingeschakeld is...Maar als je van niks zou weten zou je denken dat hij een bomvest aanheeft..
Het vrouwke wat het aan kwam sluiten was zeer aardig en had een goed gevoel voor humor en we hebben dus best wat afgelachen met zijn drietjes. Toen ze ging zei ze: Nou Frans, je zult waarschijnlijk wel wat slechter slapen dan normaal, maar daar hoef je je niet druk om te maken, de meeste mensen hebben dat en dat heeft geen effect op de uitslag."
Ik ging net mijn pyjama aandoen...Mijn Lief ligt te slapen als een baby...

@HoLaHu: Mijn maat Erik heeft dus slaapapneu, in zeer ernstige mate! Zijn ademhaling stopt tijdens zijn slaap soms wel tientallen keren per nacht, bijzonder slecht voor het hart

Hij heeft daarom een slaapmasker die middels overdruk extra zuurstof toedient. We lezen weleens dat deze of gene in zijn of haar slaap is overleden, niet zelden is de achterliggende boosaard slaapapneu.

Laten we hopen dat Frans het niet heeft

.

Laatste edit 21-10-2020 01:41

@KhunAxe: Ik ben er vrijwel van overtuigd dat Frans het niet heeft. Uiteraard hou je het in de gaten als je zo'n bericht krijgt. Omdat hij nou eenmaal heel vroeg zijn bed uit moet ( om half 5) zit hij regelmatig na het eten te slapen. Ik heb het de afgelopen dagen eens in de gaten gehouden en ik heb zijn ademhaling geen één keer zien stokken. Ook de symptomen die dit vrouwke aangaf waren op hem niet van toepassing. Vele malen wakker worden per nacht, wakker schrikken met het gevoel dat je stikt, moe wakker worden, veel snurken, benauwd snurken, allemaal niet op hem van toepassing! Wij denken dat het aangegeven gewicht van mijn lief ( 106 kilo) de doorslag heeft gegeven voor een test. Want dat was volgens het vrouwke ook een factor. Overgewicht...
Het grootste aantal stokkingen van de ademhaling wat zij tegen was gekomen was 120 keer per uur...dus 2 keer per minuut! Ze zei: Ja, dan lig je daar de halve nacht te stikken!
Nou, ik ben er zeker van dat dat bij Frans niet het geval is. Het zal wel los lopen!

@HoLaHu: Gelukkig maar!

@HoLaHu:

en ja, gelukkig maar

Ik zat op meer dan 75 stops per uur, die langer dan een halve minuut duurden: slechts 43% van de tijd haalde ik adem.

Sinds ik 's nachts aan het slurfje lig is dat teruggebracht tot een keer of drie, wat heel normaal is voor gezonde mensen. Met de CPAP heb ik dus geen slaapapneu meer.

O ja, het ding dient trouwens geen zuurstof toe. Het verhoogt alleen de luchtdruk met 8 tot 12 millibar, waardoor je luchtwegen open worden gehouden en je normaal kunt ademen.

Laatste edit 21-10-2020 08:10

@venzje: hoe komt het dat mensen 'stoppen' met ademhalen? Is dat niet heel onnatuurlijk?

@allone: Dat kan verschillende oorzaken hebben. Het meest voorkomend is een blokkade van de luchtwegen: obstructief slaapapneu. Dat kan door de bouw van de luchtwegen komen, vaak in combinatie met je slaaphouding. Of door gebrek aan stevigheid van de omringende weefsels. Of bijvoorbeeld doordat je tong bij rugligging je keel afsluit. Geschat wordt dat misschien wel een half miljoen Nederlanders hier last van hebben, terwijl helaas nog geen 20% daarvan zich ervan bewust is en behandeld wordt.
Daarnaast bestaat het minder voorkomende centraal slaapapneu, dat veroorzaakt wordt door een stoornis in het zenuwsignaal dat de ademhaling regelt. Daarbij helpt een CPAP niet.
.

Laatste edit 21-10-2020 08:20

@venzje:

je vraag je af waarom de mens als soort overleefd.. we zijn zo kwetsbaar.