Plaats hier gedichten en rijmpjes. Bijvoorbeeld van jezelf, maar ze mogen natuurlijk ook van andere dichters zijn.

Zee

Ik wil alleen zijn met de zee
Ik wil alleen zijn met het strand
Ik wil mijn ziel wat laten varen
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
En de zee, ik weet het zeker,
dat zij snapt wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven,
'k Wil alleen zijn met de lucht
Ik wil luist'ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
daarna zal ik verdergaan.
En de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.

Toon Hermans

Sinterklaas

Sinterklaas viel van zijn paard
Die ouwe had weer teveel gedronken
De bisschop rolde in de goot
Daar is hij toen blijven ronken.

En toen hij 's ochtends wakker werd
Waren zijn leden stijf en stram
Omdat zijn paard er niet meer stond
Ging hij maar verder met de tram.

"Ze hebben vast mijn knol gejat"
Sint vloekte luid en onbedaard
Maar toen dacht hij: "Wat dondert dat
Het beest was toch maar weinig waard"

Sint haalt nu zijn Pieten op
Die klojo's zitten weer in de bak
Al zijn de tralies nog zo sterk
Sint bevrijdt ze met gemak.

Het hele stel gaat nu op pad
Om de kadootjes uit te delen
Hun oren hebben ze dichtgestopt
Want de jeugd staat weer te kwelen.

Plots staan hen skinheads in de weg
Die zijn wel met zijn zessen
Ze eisen veel geld van Sinterklaas
En bedreigen hem met grote messen.

De Pieten lachen zich kapot
Om dit domme, kale schorum
Snel slaan zij hun bierfles stuk
Die drukken zij dan in hun porum.

Na dit kleine incidentje
Gaat de stoet weer vrolijk verder
De Pieten volgen trouw hun Sint
Want de bisschop in hun herder.

Dan gaan zij naar de rosse buurt
O, wat zijn zij blij van zin
Er gaat niets boven bordeelbezoek
Zij hangen hem er weer lekker in.

De Paus

Hihi, die is grappig!
Heb je die zelf verzonnen, of van iemand anders als ik vragen mag?

Een Perzisch Edelman:

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!' -

Van middag - lang reeds was hij heengespoed -
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.

'Waarom,' zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
'Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?'

Glimlachend antwoordt hij: 'Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.' ---------------------------------------------------
uit: Verzameld Werk van P.N. van Eyck (1887-1954)

Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf,
’t is vreemd, maar die vergeet je,

het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op een keer dan ben je aan
je laatste beetje toe.

~Toon Hermans

Toon Hermans is goed, hé? Ondanks het feit dat hij alweer 20 jaar dood is, bewonder ik hem nog steeds zó erg...

@Noepetote: nog twee korte, dan:

Liefde is op weg zijn naar:
jezelf te vinden in elkaar.

Te leven is een gunst,
te weten hoe is een kunst.

Laatste edit 07-08-2020 19:23

@Noepetote: Ik vind dit volgende gedicht van Toon Hermans echt een van zijn mooiste

Een vriend.

Je hebt iemand nodig,
stil en oprecht
Die als het er op aan komt
Voor je bidt en voor je vecht
Pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
Dan pas kun je zeggen : Ik heb een vriend.

Deze ene zin schoot mij zo juist binnen...

'Het geluid van eenzaamheid is monotoon'