MYSTERIE
Vanochtend werd er gebeld en Papsie deed open. Krijgt ie gelijk een prachtige bos bloemen in handen gedrukt van topbloemen uit Sleewijk.
Heel mooi, tulpen in frisse kleuren met wat garnituur erbij.
Maar....... er stond nergens wie de lieve gever was en die zou ik nou zo graag willen bedanken.
Heeft er iemand enig idee van wie dit nou gekomen kan zijn?

Laatste edit 14-03-2024 15:15

Laatste edit 14-03-2024 15:15

@Mamsie, 1 van de vele, die wil dat je heel snel herstelt
Je houd van puzzelen, dus misschien zit de hint in de tulp of in de garnituur?

Laatste edit 14-03-2024 16:02

@Buick: Ik ge gelijk zoeken!

@Mamsie, als het een wmrér zou zijn, met wie heb je gepraat over de lente of het voorjaar.

wie weet haar adres, dat lijkt me een praktischer vraag

MYSTERIE OPGELOST.

Het raadsel van de bloemen is opgelost. Eem prachtig boeket fleurige tulpen en dan wil je de goede gever toch ook wel kunnen bedanken, ja toch!
Het was mijn lieve schoonzus en het lege kaartje was gewoon het gevolg van miscommunicatie.

Gisteren ben ik naar de KNO-arts geweest voor dat rare stukje in mijn neus,
Nou, het was mijn neustussenschot, het septum, dat weggebroken was en nu overdwars in mijn neusgat lag.
Dat werd toen ter plaatse een neusoperatie onder plaatselijke verdoving.
Jeetje, wat ben ik blij maar niet heus, ademhalen is een kunst!

@Mamsie, je was wel weer even Mevrouw Sherlock

@Buick: Ja, goed hè!
Zo'n lieverd, die zus van Jan!

@Mamsie:

Oef sterkte met ademen het is dus gewoon adembenemd zo een bezoekje aan de kno arts

@Beereekhoorn goed gevonden
Maar @Mamsie mag niet lachen dat doet pijn

Laatste edit 16-03-2024 10:12

@Buick: lachen is geen probleem. Ademen, dat is een ellende.

FEEST MAAR NIET HEUS....

Van dag zou het hier feest moeten zijn. Papsie en ik zijn vandaag 53 jaar getrouwd.
En hebben daar nooit spijt van gehad.
Maar een feestje gaat het niet worden, ik zit nog altijd behoorlijk in de lappenmand met een gebroken neustussenschot. Na een nachtelijke valpartij van de trap.
Statistisch is het wel mooi, pas na 53 jaar ging er iets mis met die trap.
Die neus is gisteren voor de tweede keer geopereerd .
En doet nu echt gemeen pijn.
Ondanks dat gedenken we het jubileum samen toch wel.
Blijft jammer dat ik geen trouwfoto kan meesturen. Op Facebook heb ik dat wel gedaan.
En nu gaan we op voor de 54 jaar!
We doen ons best, hihihi

Ik hoop dat de pijn gauw overgaat. Sterkte! En gefeliciteerd saampjes.

@Mamsie, gefeliciteerd samen.
Dat feestje vier je gewoon van de zomer onder de luifel

Gefeliciteerd saampjes

En beterschap

Alleskunner

Papsie is van alle markten thuis.Je kunt het zo gek niet verzinnen of hij weet het te repareren, op te lossen of wat dan ook.
We komen vaak in Dordrecht in de kringloopwinkel. Daar staat een piano waarbij ik graag aanschuif.
Helemaal geen slecht instrument, hij speelt lekker en dat is daar ook de bedoeling. Hij staat er namelijk niet voor de verkoop maar voor de aardigheid, heel uitnodigend.
Maar ik denk dat hij wat last heeft van droogte. De lijm, waarmee de witte bovenlaag op de toesten bevestigd is, is wat ingedroogd.
En zo vonden we een keer een houten toets tussen alle witte.
De bovenlaag was er nog en Papsie heeft die weer netjes vast gelijmd.
Maar nu zijn er nog twee kaal en de bovenlaag is verdwenen.
Geen nood, papsie heeft op zolder wit materiaal dat op maat gesneden kan worden en vastgeplakt. Het is een íets ander wit maar het ziet er tenminste verzorgd uit. 🎹
En het speelt stukken plezieriger dan dat hout.
Zo'n Papsie toch, ik ben echt trots op hem!

Jammer dat ik geen foto's hier kan plaatsen!

Laatste edit 05-04-2024 19:16

@Mamsie, bewaar het even. Binnenkort kan je dit stukje bloggen met een foto. Denk ik.

Schrik!!

Dat was net even schrikken. We zijn hier bij onze oudste dochter en met de caravan staan we naast haar huis. Dat doen we vaker, ruimte genoeg.
Er is ook een ruime oprit, het huisje staat aan de Amstel.
Daarstraks waren Papsie en ik boodschappen doen, ja we moeten toch eten, en toen we terugkwamen konden we dochter's huis niet meer bereiken. Want er stond brandweer, politie en op haar oprit stond een ambulance.

Schrik, schrik, schrik.
We mochten ook niet verder rijden dus we hebben de auto in de berm gezet en hebben dat laatste stukje gelopen. Door de stromende regen, ook dat nog!
Toen bleek dat de ambulance niet in haar tuin stond maar een huis verder. En de brandweer nog een huis verder. Niet dat er brand was maar er werd iemand per brancard door een raam op de verdieping naar buiten gebracht en in de ambulance geschoven. Er zal best iets ergs aan de hand zijn.
Maar het huis van mijn dochter stond niet in de brand, er was niemand ziek, gewond of dood.
Alleen ik had een soort van hartverzakking.

Nou ja, de auto is weer hier, binnen is het droog en knus en de koffie was weer heerlijk! Zo beleef je nog eens wat!

Laatste edit 25-05-2024 15:22

Verwacht het onverwachte

Kamperen...

Lieve luitjes, we zijn in Geesteren. Op de camping waar we al vaker kwamen.
Het is hier drukker dan we ooit gezien hebben maar wél gezellig. En nat. Het hele terrein heeft nagenoeg blank gestaan en op sommige plekken ligt nog water. En daar is het zeer blubberig.
Je moet met lopen dus wél uitkijken want voor je het weet verdwijn je in de modder. Dan vinden ze je nooit meer terug. Nou ja, misschien over 2000 jaar, als veenlijk.....
Maar wij staan lekker droog.

Ooit hebben we het in een grijs verleden in Denemarken meegemaakt dat er mensen kwamen op de camping met wél de tent maar géén stokken. Wat hebben we toen gelachen! 🤡👹
De heer des tentes ging gelijk terug naar huis om de stokken alsnog op te halen. Een hele reis naar Nederland en weer terug.
En met behulp van de overige kampeerders is die tent toch nog provisorisch opgezet zodat er geslapen kon worden door de rest van het gezin. Want er waren ook kinderen bij.
En er is een ongeschreven maar zeer belangrijke regel: kampeerders helpen elkaar.

Nu zijn we hier met een zak stokken in de auto.
Maar géén voortent en ook geen schuifluifel. En zelfs het kleine 2x2 meter luifeltje schittert door afwezigheid. Dat ligt thuis ook nog in de garage.
Maar terug naar huis rijden doen we niet, we behelpen onszelf wel met de kale caravan. Wat wél een blotebillengezicht is.
Het is tenslotte maar voor korte tijd, deze keer.
Lekker slim zijn we hè!

Laatste edit 31-05-2024 21:25

Laatste edit 31-05-2024 21:28

Geestig….
Maar gelukkig zullen jullie geen last hebben van de zinderende zon
… hoogstens van de regen 🌧️

Alleen kun je nu niemand onder de luifel ontvangen

@allone: O jeetje.... daar had ik nog niet eens bij stilgestaan..... 😉

@Mamsie:
Onder paraplu / parasol misschien?