Ze hebben geprobeenrd om het goed te doen....

Als je zoiets doet dan weet ik een ding zeker: Je hebt zelf nooit een kind verloren..

SamuiAxe:
statistisch gezien heb je gegarandeerd gelijk, die mensen zullen nooit een kind hebben verloren....
dat is echter geen excuus
zelfs ik, geen ervaring met ouderschap en wegens ASS/Asperger moeite met wat andere mensen voelen, snap dat men dit die ouders niet aan mag doen

@botte bijl: Weet ik toch, maar ik was dan ook niet veroordelend lieverd. Mijn punt was dat indien je zelf geen kind verloren hebt dat 't dan soms moeilijk voor te stellen is wat voor een impact dat heeft op je leven!

Mijn zoon was overleden, och, een maand of twee denk ik en een (kinderloze) vriend en zijn vrouw kwamen op vakantie op Samui..

Na de begroeting greep zijn vrouw mij bij de schouders en zei meewarig dat ze mijn verdriet begreep.. Ja.. Want haar hondje was ook een paar weken geleden gestorven...

Ik was compleet verbijsterd en het was een van de weinige keren in mijn leven dat ik geen woorden kon vinden..

Waargebeurd!

SamuiAxe:
arme jij. een vrouw die bij je te gast was die het verlies van jouw kind met het verlies van een hondje te vergelijken, sorry, maar ik voel 'door de asperges heen' dat dit totaal misplaatst was, zo misplaatst dat -als ik het goed inschat- die mevrouw als het omgekeerd was geweest, terug in NL nog tijden hulp had gekregen....

@botte bijl: Ach, het is inmiddels alweer bijna 7 jaar geleden, (de 14e van deze maand om precies te zijn), en ik heb het vergeven, maar nooit vergeten..

Overigens, jij hebt het zo af en toe over jouw Asperger, (ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat je dat hebt, wat weet ik daar nou van?), maar we kennen elkaar inmiddels al vele jaren en ik ken je absoluut niet als iemand die zich niet in andermans gevoelens kan verplaatsen

Integendeel! juist jij bent vaak degene die meeleeft met de slachtoffers die hier voorbij komen, zich afvragend of het nog wel goed zal komen met hen. Ik ken je als een begripvolle, meelevende vrouw.. Als je inderdaad Asperger hebt dan is dat op zeker in een zeer lichte vorm!

SamuiAxe:
hier is dat -voor mij- gemakkelijker dan in het dagelijks leven, omdat ik even de tijd kan nemen voordat ik antwoord. ook zal meehelpen dat ik mijn diagnose op mijn 51e verjaardag kreeg en al een halve eeuw levenservaring had met 'niet begrepen zijn'....

@botte bijl: Hoe dan ook, jij bent één van de rotsen in de WMR-branding lieverd... Maar laat de diagnose "Asperger" een verklaring zijn, geen leidraad!

botte bijl, veel mensen die Geen stempel hebben voelen zich ook niet begrepen. En jij hebt je eigen ik ontwikkeld en heb je altijd staande gehouden.
Jersan, heeft ook asperger en die heeft ook zijn draai gevonden.
De laatste keer dat ik hem sprak, ging het goed met hem en zat hij vol met plannen. het is denk net als analfabeten. Die kunnen niet lezen of schrijven, maar iemand die dat niet weet zal dat ook niet merken. Die hebben daar allemaal trucjes voor ontworpen.
Mensen met een handicap of een stoornis zijn niet zielig, maar uitermate slim.
Vraag me af of ik me ook staande kan houden dan.

Laatste edit 10-12-2018 00:02

SamuiAxe:
toen ik die diagnose kreeg, vielen veel puzzelstukjes in elkaar, toen ik de NL-wikitekst erover geprint aan mijn moeder gaf snapte zij (91, zeer slechtziend ze las het onder een apparaat) werd voor haar ook veel duidelijk....
inmiddels hamer ik er overal in dat Asperger een eigenschap is en geen handicap, sterker nog, als mensen met Asperger -en niet alleen de hoogbegaafden- meer op hun waarde zouden worden geschat, dan waren veel problemen waar de mensheid mee kampt allang opgelost. niet door die Asperger, maar doordat verschillende mensen beter samenwerken

@stora:
toen ik mijn stempel kreeg, voelde ik mij meteen begrepen....
vandaar dat ik in reacties op artikelen mensen die iets vreselijks hebben aangedaan waarbij andere mensen leed werd veroorzaakt vaak naar een psychiater o.i.d wil sturen
ik hoop dan dat als die mensen snappen wat er met zichzelf aan de hand is, de kans kleiner is dat ze anderen erge dingen aan doen, misschien ben ik naïef, maar misschien ook niet

@botte bijl: Ik ben altijd een fan, (als je dat zo mag noemen), van Albert Einstein geweest. Een geniale man die met name geniaal was omdat hij (licht) autistisch was. Zijn autisme was de reden dat hij zich kon vastbijten in een probleem zoals geen andere wetenschapper dat kon.

Ook John Nash, een gelauwerde econoom, was een geniale man, ondanks, (dankzij?), zijn paranoide schizofrenie..

Ik zal de laatste zijn die anderen stigmatiseert omdat ze anders denken.

.Laatste edit 10-12-2018 00:15

SamuiAxe:

Ik ken een autist die heeft een voorliefde voor kerkorgels. Die kan er echt alles op spelen, zelfs popmuziek of smartlappen.
Speelt jij in een kerkmis dan speelt hij een kerklied, een psalm of zo en dan hoort een goede luisteraar dat hij er ook een stukje bach of mozart doorheen gooit. Zijn vader zegt dan na afloop, was het gezellig daarboven want mozart was er ook
Klein detail, die jongen kan geen noot lezen, hij doet alles uit zijn hoofd.Speelt hij wel eens in een andere kerk op het orgel daar, daar is ook een vaste organist, dan zegt hij , deze is vals. En dan die oude organist argwanend kijken . En dan zit hij achter dat klavier en zegt die pijp is lek en moet vervangen worden. En geloof me maardie pijp is dan ook lek.
Ik als leek vindt dat zo knap, maar voor hem is dat gewoon.

@stora: Een nicht van mijn moeder kon dat ook, als die een liedje een of twee keer gehoord had dan kon ze het zo naspelen op haar orgel.. Nou moet ik zeggen dat zij bijzonder muzikaal was, ze zong ook vaak in achtergrondkoren van bekende Nederlandse artiesten. Ze is inmiddels overleden, maar zover ik weet had ze geen autisme.. Ook zij kon geen noot lezen

SamuiAxe: Iemand begrijpen is iets heel anders dan je in iemand verplaatsen. Begrijpen kun je ook op een cognitieve manier, dat kun je leren. Je verplaatsen in iemand niet. Dat laatste is voor mij ook moeilijk, het eerste kan ik als de beste.

Laatste edit 10-12-2018 10:26

@venzje: Ik ken je inderdaad als een begripvolle man, ik kan je gedachtengang in deze wel volgen denk ik. Ikzelf ben 'behept' met een enorm empathisch vermogen, ik kan mij dus wél goed in anderen verplaatsen.

Niet altijd een zegen, laat ik je dat vertellen. Tijdens mijn werkzame jaren bij Justitie was het soms verdomde moeilijk om mijn empathie voor sommigen binnen de perken te houden.

Ik was dan ook vaak een soort bliksemafleider voor gedetineerden/patiënten, met name in mijn latere jaren binnen de TBS.

Ik merk het ook nu dat ik ouder word, waar ik vroeger om gelachen zou hebben bezorgt me nu een brok in de keel.. I am mellowing down..