Tijdens haar werkzaamheden als toiletjuf komt Marin Hondebrink (35) de gekste – en smerigste – dingen tegen. Zes jaar geleden besloot ze foto's te maken van alles wat ze aantrof. "Anders zou niemand me geloven". Nu heeft ze haar foto's gebundeld in een boek.

"Heel veel vieze onderbroeken", lacht Marin. "Toen ik dit werk ging doen wist ik niet wat ik tegen zou komen maar in de praktijk zijn dat heel veel vieze onderbroeken." Al deze 'ongelukjes' fotografeerde ze en deelde ze op Facebook.

Marin is naast haar werk als toiletjuf ook kunstenaar. Alle vieze en opmerkelijke dingen die ze tijdens haar werk als toiletjuf tegenkomt inspireerden haar voor een boek. "Ik ben toiletvrouw om mijn vaste lasten te kunnen betalen. Daarnaast ben ik kunstenaar maar daar kan ik niet van leven", zegt ze tegen EditieNL.

"Als ik aan het werk ben als toiletjuf kijk ik met mijn kunstenaarsoog naar alles wat ik tegenkom. Ik probeer overal een verhaal bij te bedenken. Bij iedereen die een 'ongelukje' heeft gehad bedenk ik een persoon. Dat maakt die vieze onderbroek wat minder erg."
Marin deelt al zes jaar alles wat ze tegenkomt op Facebook Marin deelt al zes jaar alles wat ze tegenkomt op Facebook

Ze is in alle jaren dat ze als toiletjuf werkt zoveel tegengekomen dat ze genoeg had voor een boek. "Ik zag een keer een toilet dat helemaal rood was. Ik dacht 'daar is iemand vermoord'. Maar toen herkende ik de geur en zag ik dat er een fles wijn was gevallen. Het was toch even schrikken."

Ze komt regelmatig drankflessen tegen. "Ik vond laatst nog een fles prosecco. En dan vraag ik me af waarom je dat op het toilet gaat drinken? Het is toch iets voor een feestelijke aangelegenheid."

Al haar ervaringen gebruikt ze ter inspiratie voor haar kunstwerken. "Ik heb keramische sleutelhangers gemaakt van tampons. En ik heb een hele lijn schilderijen met afvoerputjes."

Met het boek hoopt ze meer inzicht te geven in het leven van een toiletvrouw. "Ik werk bij de toiletten in Hoog Catharijne in Utrecht. Ik zie dagelijks honderden mensen. Maar sommigen kijken me niet eens aan, of zeggen geen gedag of willen niet betalen. Misschien omdat ze denken dat iemand die dit werk doet laaggeschoold is? Of geen ander werk kan doen?" Ze hoopt dat er door dit boek wat meer respect komt voor het werk. "Het zou mooi zijn als er wat meer empathie zou komen."
Foto