Gemaakt uit een enkel, zeer duur kristal van silicium-28 atomen, en uitgebreid geanalyseerd op onvolkomenheden door zowel mensen als computers, is deze "bijna perfecte" bol het rondste object ter wereld.

Het oppervlak van het rondste object ter wereld is zo glad dat als je het zou opblazen tot de grootte van onze planeet, het verschil tussen de hoogste top en de laagste vallei tussen 3 en 4,5 meter zou zijn. Vroeger was het ongeveer 15 meter terug toen wetenschappers begonnen met het maken van deze verbazingwekkende bollen, maar de technologie is er steeds beter in geworden om zelfs de kleinste rimpels glad te strijken. Het creëren van zo'n wonder is echter niet goedkoop. Het siliconenkristal alleen al kost ongeveer $ 1 miljoen, terwijl de bol zelf, hoewel vaak beschreven als onbetaalbaar, ongeveer $ 3,5 miljoen kost.

Maar waarom zou je een klein fortuin uitgeven om iets ongelooflijk ronds te maken? Nou, blijkbaar was het allemaal onderdeel van een poging om het langstlopende probleem bij het meten op te lossen: het definiëren van de kilogram. Ja, het lijkt erop dat in tegenstelling tot andere wetenschappelijke meeteenheden die theoretisch kunnen worden gemeten op basis van hun intrinsieke natuurlijke eigenschappen, de kilogram anders is.

De tweede kan bijvoorbeeld worden geteld door de overgang van een atoom tussen twee energieniveaus, een meter is de afstand die licht aflegt in een fractie van een seconde, maar een kilogram is altijd gebaseerd geweest op een specifiek fysiek object. In 1799 werd het gedefinieerd als de massa van één liter water bij 4 graden Celsius. Toen, in 1899, werd het de massa van een cilinder van platina en iridium opgeslagen in een beveiligde kluis bij het Bureau International des Poids et Mesures in Parijs.

Er was een probleem met deze cilinder waarop de kilogram was gebaseerd. Op een gegeven moment ontdekten wetenschappers dat de massa van de cilinder om onbekende redenen bleef veranderen. Om het nog erger te maken: in vergelijking met 40 andere replica's van dit object die in verschillende omgevingen zijn opgeslagen, wogen ze niet allemaal hetzelfde. Dus in plaats van een permanente waarde, was de kilogram gebaseerd op een fysiek object dat steeds veranderde, en dat was een serieus probleem.

Het was dit wetenschappelijke debacle dat de mensen die bij het Avogadro-project betrokken waren, wilden oplossen. Het idee achter het project was dat in een perfecte kristallen bol van silicium-28 atomen, het aantal atomen in de bol kon worden berekend met behulp van een laser om de diameter te meten. Het aantal atomen zou dan kunnen worden geteld om het aantal van Avogadro te bepalen, dat vervolgens de kilogram zou definiëren. Op deze manier zou het object dat is gekozen om de kilogram te definiëren, in de loop van de tijd hetzelfde blijven.
Foto