Garnalenhandel Hendrikson in Zoutkamp heeft maandenlang Noordzeegarnalen laten pellen op het Indonesische eiland Sumatra, omdat er door coronamaatregelen te weinig pelcapaciteit in Marokko was.

'Ideaal is het natuurlijk niet', erkent directeur Onno Nienhuis van Hendrikson. 'Maar je moet toch wat. En bij gebrek aan beter is dit een oplossing om toch te kunnen pellen.'

Hendrikson koopt de Noordzeegarnalen op de klok in Lauwersoog. Normaal gesproken wordt het grootste gedeelte van die garnalen naar Marokko vervoerd om daar te worden gepeld in pelateliers, waar duizenden vrouwen aan het werk zijn. Daarna worden de garnalen teruggereden naar Nederland om via de tussenhandel in de koelvitrines van de supermarkt terecht te komen.

Is een retourtje Marokko al een ommelandse reis, de trip heen en weer naar Indonesië is helemaal ellenlang. De garnalen, die in de Noordzee zijn opgevist, worden grofweg 10.000 kilometer verderop gepeld, om vervolgens dezelfde reis weer terug te maken voordat ze in Nederland of elders in Europa op een bord terecht komen.

'Het probleem was de lockdown in Marokko', zegt Nienhuis. 'Daardoor ging een aantal pelateliers dicht en was er veel minder capaciteit beschikbaar. We hebben toen besloten uit te wijken naar Sumatra, waar we goed bekend zijn.'

Hendrikson doet al jaren zaken in Azië. Het bedrijf handelt er in warmwatergarnalen (Vannamei) en Chinese rivierkreeftjes. Hendrikson heeft er ook een eigen garnalenkwekerij: in vijvers met een oppervlakte van ongeveer 15 hectare bij Lampung op Sumatra wordt ongeveer 120 ton tropische garnalen per jaar geoogst.

Die garnalen laat Hendrikson pellen en invriezen door een bedrijf in de buurt van de kwekerij. Als er door de lockdown in Marokko niet meer op de normale manier gewerkt kan worden, besluit directeur Nienhuis voor het pellen van de Noordzeegarnalen ook gebruik te maken van de diensten van dit bedrijf.

Vanaf augustus 2020 komt het transport naar Indonesië op gang. Ruim vijf maanden lang gaan er garnalen naar Indonesië. Eerst worden ze in Harlingen licht geconserveerd ingevroren en vervolgens per container op weg gestuurd. Daar, op Sumatra, worden ze ontdooid, gepeld en weer ingevroren voor de terugreis. 'Hoeveel we er heen gebracht hebben? Dat zijn ongeveer twaalf containers van 22 ton, 264.000 kilo dus', berekent Nienhuis.

'Gelukkig hebben we dat weer kunnen afschalen omdat er nu weer pelcapaciteit in Marokko voorhanden is', vervolgt hij. 'De capaciteit is wel minder doordat er afstand gehouden moet worden maar dat is nu geen probleem omdat het aanbod van garnalen op dit moment niet groot is.'

Nienhuis blijft de route naar Sumatra als 'achterdeurtje' zien voor het geval er in de toekomst nieuwe pelproblemen ontstaan. 'Als de klant blijft vragen moet je kunnen leveren.'

De directeur benadrukt dat hij graag zou zien dat er een simpeler manier zou zijn om de Noordzeegarnalen te vermarkten. Zo was het bedrijf aandeelhouder van het bedrijf Telson, dat garnalen machinaal liet pellen in de haven van Lauwersoog.

Dat was geen succes, zegt Nienhuis: 'naar onze mening is die techniek nog niet ver genoeg ontwikkeld en is het machinaal pellen niet rendabel genoeg.' Telson ging een jaar geleden failliet en werd overgenomen door visserij-reus Cornelis Vrolijk.