Voor de één is het een muffe, bedompte geur, voor de ander is het een heerlijk, vertrouwd aroma dat hen spontaan zin geeft in lange leessessies bij het haardvuur. Tot welke groep je ook behoort, de geur van oude boeken is je vast niet onbekend. Maar waar komt die eigenlijk vandaan?

Als je een tweedehandsboekenwinkel of een bibliotheek binnenstapt, word je meteen bedolven onder een walm van oude boeken. De geur doet denken aan papier, stof, vergane glorie en gezelligheid. Maar hoe het precies komt dat alle oude boeken gelijkaardig ruiken, weten we ook niet.

Althans, tot nu. Het bekende YouTube-kanaal Sci Show heeft namelijk voor eens en voor altijd uitgelegd waar die geur vandaan komt. Naarmate de jaren vorderen, breken het papier en de inkt van oudere boeken beetje bij beetje af onder invloed van verschillende elementen. Denk bijvoorbeeld aan warmte, licht, vocht etc. Dat chemische proces is nauwelijks waarneembaar met het blote oog, maar onze neus valt niet te bedotten.

Wetenschappers kunnen dankzij de specifieke geur, die subtiel verschilt van boek tot boek, trouwens ook een soort tijdslijn maken van een bepaald werk. Door de blootstelling aan de elementen te analyseren, is het tot op bepaalde hoogte mogelijk om het leven van een boek te reconstrueren.