Uit zeer uitgebreid onderzoek van de Amerikaanse krant The New York Times blijkt hoe ernstig de Russen de invasie in Oekraïne hebben onderschat. Ook wordt duidelijk hoe de legertop mensen nog steeds naar het front stuurt met amper eten, weinig tot geen munitie en instructies van Wikipedia. "Ik wist niet wat we gingen doen. Ze zeiden: volg gewoon het voertuig voor je, over 18 uur staan we in Kiev."

Toen de 155ste Marine Infanterie brigade in oktober naar het front werd gestuurd in Oekraïne, waren de militairen nog maar net opgeroepen voor hun dienstplicht. Training hadden ze niet gehad. Een paar weken eerder waren de soldaten nog vrachtwagenchauffeurs en fabrieksarbeiders, nu gingen ze de oorlog in.

Ze hadden geen landkaarten bij zich, geen EHBO-uitrusting en de walkie-talkies die ze kregen deden het niet. Als hospik werd een voormalig barista aangewezen, zonder medische ervaring. Hun enige wapen: een kalasjnikov van een halve eeuw oud. Zonder kogels.

In interviews met The New York Times vertellen soldaten van de brigade dat hun was gezegd dat ze niet naar het front zouden gaan. Soldaat Mikhail vertelt - telefonisch vanuit een veldhospitaal - hoe hij zag dat zijn kameraden op de eerste dag aan het front door de Oekraïners aan flarden werden geschoten.

Zelf raakte hij ernstig gewond aan zijn buik. Hij was zo bang dat hij met blote handen probeerde een gat in de grond te graven om zich in te verstoppen. Van de zestig mannen van de brigade werden er die eerste dag gelijk veertig gedood.

De verhalen van de militairen zijn tekenend voor de invasie die nu al tien maanden duurt. Op basis van interviews met tientallen betrokkenen, onderschepte telefoontjes en interne communicatie en e-mails van de Russische overheid schetste The New York Times een onthutsend beeld van hoe erg de Russen de invasie hebben onderschat.

Uit een Russisch aanvalsplan dat in handen is van de krant blijkt dat de militaire top verwachtte in een paar dagen tijd honderden kilometers Oekraïens grondgebied te kunnen veroveren. Russische officieren kregen de opdracht hun mooiste uniform mee te nemen, inclusief onderscheidingen. 'Over een paar dagen is er een militaire overwinningsparade in Kiev', zo staat er te lezen.

Maar zo ging het dus niet. In de eerste dagen van de oorlog ging gelijk al van alles mis voor de Russen. Zo lukte het niet om de Oekraïense luchtafweer uit te schakelen omdat de legertop werkte met zestig jaar oude landkaarten en slechte inlichtingen.

Ook mislukte een cyberaanval die kritische infrastructuur in Oekraïne moest platleggen. En verontruste soldaten belden met hun mobiele telefoons naar huis, zich niet bewust van het feit dat Oekraïne deze berichten kon afluisteren, hun locatie kon bepalen en de soldaten vervolgens kon aanvallen of oppakken.

Hoewel er miljarden euro's in het Russische leger was geïnvesteerd bleken de Russen over verrassend slecht materieel, wapens en uitrusting te beschikken. Bronnen vertellen aan de krant dat door corruptie al voor de oorlog complete legerbases waren leeggestolen.

Militairen waren totaal niet voorbereid op de invasie. Ze kregen pas te horen dat ze moesten vechten toen het zo ver was. Zo vertelt een van hen: "Ik wist niet wat we gingen doen. Ze zeiden: volg gewoon het voertuig voor je, over 18 uur staan we in Kiev."

Op het slagveld werd een gedode Russische soldaat gevonden met een uitgeprinte Wikipedia-pagina waarin stond hoe hij z’n kalasjnikov moest gebruiken. Anderen bevestigen dat soldaten bij gebrek aan training zelf maar instructies zochten op internet.

President Poetin zag zelf ook al snel in dat de invasie niet volgens plan verliep. Zo citeert de New York Times een aantal bronnen die vertellen dat hij al in maart tegen de Israëlische president Naftali Bennett zei: "De Oekraïners zijn sterker dan me was verteld. Dit wordt waarschijnlijk veel lastiger dan we dachten. Maar de oorlog is op hun grondgebied, niet het onze. We zijn een groot land en we hebben geduld."

Ingewijden vertellen de krant dat Poetin bereid zou zijn om zeker 300.000 Russische doden en gewonden op te offeren voor de overwinning. Drie keer zo veel als er naar schatting tot nu toe al zijn gevallen. Soldaat Mikhail is nog altijd niet bekomen van zijn ervaringen op het slagveld. "Benen, ingewanden. Overal lag vlees", vertelt hij. "Het is vreselijk om te zeggen, maar je kunt het niet anders beschrijven: mensen worden gewoon tot hamburgers gereduceerd."