Óf spoor die oudjes nou eens aan te investeren in een playstation 5 zodat ze kunnen gamen met hun kleinkinderen, wie heeft er nog zin de hele dag te luisteren naar hun half gelogen en drie kwart vergeten verhalen? Niet iedereen is Youp van het Hek qua verhaal vertellen weet je. Zo moeilijk is het niet om een controller vast te houden

Maar om het juiste knopje te vinden met je beverige handen (en niet te vergeten snel reageren) is een ander chapiter.

@Emmo: Je voorkomt juist beverige handen door er iets mee te blijven doen. Een wil hebben jezelf gezond te houden enzo. Niet iedereen krijgt Parkinson na de 65ste verjaardag.

@Desiredpotato: Was het maar zo simpel.
Natuurlijk doet oefening wel iets maar je voorkomt er niet alles mee. Ik bridge. Dat houdt de hersenen soepel zegt men. Toch zie ik bridgers om me heen wegvallen door Parkinsondementie of Alzheimer, Lewy Body en andere vormen van dementie.
Bovendien zijn veel ouderen niet opgegroeid met een computer of hebben veel te laat geleerd er iets mee te doen.
Voor "jongeren" en ik reken mezelf daar ook nog toe met mijn 68 jaren is dat makkelijker.
Hoewel ik toe moet geven dat gamen absoluut niet voor mij is. Het boeit me gewoon niet. Dus alle ouderen aan de PS5 zetten heeft geen enkele zin.
Bovendien vind ik het nogal eenzijdig geredeneerd als je zegt dat de ouderen zich maar aan de jongeren moeten aanpassen. Wat is er mis met wat aanpssing van jongeren? Misschien leren ze nog wat.

Weinig geleerd van mijn oma, maar ik was er wel altijd Meest wijze lessen waren; niet te veel schoonmaken (spijt van) en beter knijpen want slaan want dan doe je jezelf geen pijn

@Grouse: Tsja, de interesse moet wel van twee kanten komen natuurlijk. Je kan niet verwachten dat jongeren het gros van hun tijd maar inleveren, naast school en andere verplichtingen om maar te spenderen met anderen "omdat ze eenzaam zijn".
Het is in deze tijd wel erg lastig gezien de technologische vooruitgang en het feit dat er veel meer ouderen zijn als vroeger, desalniettemin kan je dit soort dingen niet forceren of pushen met mooie/zielige praatjes. Daarom zette ik origineel ook een hevig contrast neer, zo egoïstisch als ik klonk zo klinkt dit artikel voor mij.
Ik gun het weinig mensen een eenzaam uitzicht tegemoet te zien, maar als je vrienden wilt op welke leeftijd dan ook dan zal je toch echt connectie met de ander moeten zoeken voor ze dat bij jou doen. Vraag en aanbod enzo.

En er moet toch ergens iets mis zijn, waarom gaan ouderen niet bij elkaar op de koffie tegen eenzaamheid? Hebben ze sowieso niet meer met elkaar gemeen als mensen die 40 jaar jonger zijn? Ik ben 32 en moet er niet aan denken steeds 20 jarigen over de vloer te krijgen

@Desiredpotato: heb jij geen oma (gehad) waar je van hield? Dit soort relaties zijn goed voor t hart
En zijn zeer verrijkend.

Plus. Als je oud wordt zijn er weinig mensen van dezelfde leeftijd over
Mijn moeder is over 2 weken 94, en er zijn geen vrienden of familie van die leeftijd over.

@Desiredpotato, het komt bij me over dat jij vind dat er iets tegenover moet staan.
Die jongen in het verhaal roept op ga eens bij je opa en oma langs. Zet je telefoon eens uit, verhef je luie reet achter die spelcomputer en ga gewoon eens leven.
Het leven is veel intressanter als je eens niet op een scherm kijkt.

@allone: Ik heb geen oma gehad waar ik de kans voor had om van te houden. De ene was weg voor ik 10 was en de andere heeft een streek bij mijn moeder geflikt die voor een erg groot rif heeft gezorgd.
Dat heeft me vooral doen inzien dat leeftijd irrelevant is, ervaring is dat wel.



Maar waarom is de leeftijd relevant? Als ze echt alleen eenzaam zijn dan zou iedere leeftijd prima moeten wezen. Voor mij klinkt het een beetje alsof ze jongere mensen willen zodat die ook fysieke hulp kunnen leveren, voor de rest is een praatpaal een praatpaal :')

@Buick: Jazeker moet er iets tegenover staan. Al is het maar nuttige informatie of connecties. Er is mijn hele leven tegen mij geroepen dat dit zo werkt, ik moet een bijdrage leveren aan de maatschappij, voor wat hoort wat etc. etc.
Nu is die generatie de me heeft opgevoed oud en nu moet het maar gratis en door opoffering komen. Doooeeei

Sorry voor de driedubbele post maar ik kan het vorige bericht niet meer wijzigen.

Ik moet er wel bij zeggen dat veel van de huidige problemen komen omdat de kerk aan het afbrokkelen is. Niet dat ik voorstander ben van religie, maar we missen wel een punt waar jong en oud bij elkaar kan komen als gelijken en na kunnen denken over het leven. Die revolutie zorgt wel voor een onnodig grote rift in onze maatschappij.

Connecties maken is al moeilijk op latere leeftijd en dat helpt niet. Mijn principe van wat ik tegen Buick zei sta ik wel achter, maar het zou een makkelijker principe zijn als mensen elkaar beter zouden kunnen vinden... En als die plek niet wordt beheerd door mensen die nog in sprookjes geloven.

Naam: Jorge Mario
Roepnaam: Franciscus
Leeftijd: 87 jaar
Mijn advies aan de jongeren: Geld maakt niet gelukkig. Schenk je overtollige geld dus maar snel aan mij, want ik heb weer wat goud nodig.

@Desiredpotato: Mijn kinderen zijn wat ouder dan jij, het zijn net veertigers. Ze hebben altijd een close contact gehad met mijn ouders, hun opa en oma dus.
Van hun opa leerden ze hoe ze een fietsband moesten plakken, van hun oma leerden ze dat zij nou eenmaal verdomd lekker kon koken...
En mijn ouders leerden van mijn kinderen hoe hun wereld in elkaar stak, ze leerden over mobieltjes, over computers...oh ja en over hun taalgebruik! Ik moest echt wel lachen toen ik mijn moeder op haar 76ste hoorde vertellen dat ze een tv- programma zo gaaf vond..
Mijn ouders zijn inmiddels overleden, maar mijn kinderen denken nog vaak aan hen. Ze spreken nog vaak over hun opa en oma en ze hebben er alleen maar goeie herinneringen aan.
Dus ja, ik kan het bovenstaande artikel alleen maar beamen...

@Desiredpotato: ik reageerde op jouw opmerking:
“En er moet toch ergens iets mis zijn, waarom gaan ouderen niet bij elkaar op de koffie tegen eenzaamheid?”
Dat kan dus niet als een hele generatie al gestorven is en er nog maar weinig over zijn
En al die ouderen zijn allemaal slecht ter been…
Maar verder zeg je dus zelf dat leeftijd niet uitmaakt, en jongeren best bij hun oma en opa langs kunnen gaan?!

@Johdgers: Probeer je @Jackie te quoten? Wil je daarop reageren? Je hebt nu alleen die post gekopieerd namelijk.

Mijn pake overleed al voordat hij mijn pake werd, mijn moeder was toen 11. Maar ik heb verhalen! mijn opa overleed toen ik 11 was en had al een aantal jaren Alzheimer. maar ik heb verhalen! mijn bep en mijn oma overleden in hetzelfde jaar, ik was toen 16 en die heb ik veel bewuster meegemaakt, maar helaas niet lang genoeg (al deed mijn bep haar best 100 te worden, wat op 4 jaar na gelukt is)

dan waren er nog oudooms en -tantes die ik van oma's kant wel heb meegemaakt, de rest was al overleden. nu nog weinig neven en nichten van mijn vader over, van mijn moeders kant is het contact veel minder. zo schuiven de generaties door. 2 jaar geleden overleed een lieve nicht van mijn vader waarvan ik nú dus heel veel spijt heb dat ik haar niet wat vaker opzocht als ik in de buurt was. maar ja... ik had al zo weinig tijd als ik bij mijn ouders op bezoek was... en ze praatte zo veel... en altijd over dezelfde dingen... maar nu zou ik haar zo graag weer eens even zien. ik heb haar echt voor lief genomen, want 'ze was er altijd wel' tot ze er niet meer was. en dat is denk ik waar Thijmen ook op doelt. straks als je tijd hebt, zijn ze er niet meer. en dan ben je te laat.

maar ik snap ook heel goed dat voor sommige mensen er hele geldige redenen zijn hun familie nooit (meer) te willen zien.

@allone: Nee, ik zeg dat ervaring telt tegenover leeftijd. Jongeren en ouderen hebben niks meer met elkaar gemeen, dus is er ook geen motivatie om elkaar op te zoeken.
Ouderen kunnen wel gezelschap willen, dan moet er ook iets tegenover staan.


En dan sluit ik mij bij MIADIA aan, al heb ik geen spijt want ik heb er een bewuste keuze over gemaakt: Dan ga je eens langs bij mensen die je vroeger wel aardig vond en dan kletsen ze uren lang de oren van je kop. Kom ik een van mijn ooms tegen in de binnenstad, sta ik weer 2 uren te luisteren over de grote verhalen die hij heeft meegemaakt bij zijn pokkechocoladefabriek, of te luisteren naar hoe het gaat met schaatsen waar ik geen interesse in heb. Of mijn tante met haar honden en katten waar altijd wel weer iets mee is. Probeer ik iets te zeggen dan is het direct: "Oh ja, daar heb ik geen weet van"... en dan gaat het weer over de honden, katten en chocoladefabriek.

Mensen zijn een stel egoïsten, ik net zo goed. Maar ik heb niet de persoonlijkheid om me te gaan interesseren voor dingen die al jaren hetzelfde zijn bij mensen, doe eens wat nieuws, los je eigen problemen op of vraag het me jou te leren... maar ik ga niet uren naast mensen zitten steeds dezelfde verhalen aanhoren. En dat geld, blijkbaar, voor steeds meer mensen.
Zoals ik tegen Buick zei: voor wat hoort wat.

@Desiredpotato: okay

@Desiredpotato: Ik ben het niet met je eens dat ouderen en jongeren niets met elkaar gemeen hebben. Mijn kinderen hebben altijd heel veel aan hun opa en oma gehad, maar omgekeerd ook. Mijn ouders kregen veel mee van de belevingswereld van mijn kinderen. Niet alleen van mijn kinderen, maar van al hun kleinkinderen. Hun kleinkinderen vertelden hen van hakken, gabbers, computers, mobieltjes, ze haalden opa over om een mobieltje aan te schaffen omdat hij dikwijls alleen ging fietsen in afgelegen natuurgebieden.. En waar zorgden opa en oma dan voor? Dat er een plaats was waar ze al hun verhalen kwijt konden, opa en oma oordeelden nooit, die waren er om te luisteren, die gaven goeie raad en oma was er altijd om een lekker kopje soep of zo te geven..