ALPHEN AAN DEN RIJN - Het zijn zenuwslopende uren voor de familie en andere dierbaren van de 37-jarige verstandelijk beperkte Edwin, die dinsdag lange tijd wordt vermist. Hij is zo'n veertien uur zoek. Maar door een scherp oog en een goed instinct van conductrice Linda uit Alphen aan den Rijn krijgt het verhaal een positief einde.
Edwin verdwijnt dinsdagochtend vanuit zorginstelling Ipse de Bruggen in Zwammerdam. Hij blijkt naar Alphen te zijn gefietst. Daar wordt zijn fiets een paar uur later door een oplettende bewoonster in de parkeergarage van een appartementencomplex ontdekt. Edwin is op dat moment in geen velden of wegen te bekennen.
Rond 23.30 uur is conductrice Linda nietsvermoedend aan het werk in een stoptrein van Rotterdam naar Den Haag. 'Ik ging controleren', blikt ze terug. 'En toen zag ik een jongen met het downsyndroom in de eerste klas zitten.'
Linda denkt in eerste instantie dat hij bij een vrouw tegenover hem hoort. 'Maar dat bleek niet zo te zijn, dus dat vond ik vreemd. Ik zag natuurlijk dat het ging om iemand met een beperking die niet alleen zou moeten reizen.' De Alphense voelt al meteen dat er iets niet klopt.
Ondertussen zitten vader Jerry en moeder Bianca tientallen kilometers verderop met de handen in het haar. Hun zoon Edwin is al sinds 11.30 uur zoek. Waar is hij toch? Alleen zijn driewielerfiets is gevonden vlak bij het station in Alphen en hij zou te zien zijn op een camera op Leiden Centraal. 'Slopend!', omschrijft Bianca die dag. 'Ik ben 25 jaar ouder geworden.'
Kosten noch moeite worden gespaard om Edwin te vinden. Er vliegt een politiehelikopter boven Ipse de Bruggen en de recherche pakt de zaak op. Doordat Edwin gek is van treinen, bestaat het vermoeden dat hij in een trein is gestapt. Dus gaan vrienden en bekenden van de familie - tot aan Heemstede aan toe - alle stations af in de hoop een aanwijzing te vinden.
Een Facebookpost die moeder van Edwin die ochtend plaatst, wordt 23.000 keer gedeeld. Toevallig ziet conductrice Linda dat bericht voor ze gaat werken ook langskomen op haar tijdlijn. 'Alleen op dat moment in de trein legde ik nog niet meteen de link', vertelt Linda.
Haar stoptrein dendert door, terwijl ze meer informatie probeert te achterhalen van de - voor haar op dat moment nog - onbekende man. 'Ik vroeg aan hem: waar moet je naartoe? En ook: ben je alleen en heb je een kaartje?' Maar er komt weinig tot geen reactie en contact maken is lastig.
Linda belt de meldkamer van de NS om haar verhaal te delen en te overleggen. Daar zijn ze wel op de hoogte van een vermissing. En dus wordt er het team van Veiligheid & Service opgetrommeld om de sprinter op Den Haag Centraal op te wachten.
Eenmaal op het station blijft Linda bij Edwin zitten om hem in de gaten te houden. Ze verliest hem geen moment uit het oog. 'Ik gaf hem stickertjes en probeerde contact met hem te maken. Uiteindelijk heb ik hem overgedragen aan collega's van Veiligheid & Service.' Zij hebben het daarna verder afgehandeld met de politie.
Opluchting en dankbaarheid
Volgens de Alphense conductrice vindt Edwin het allemaal wel spannend. 'Dat merkte ik aan zijn reactie. Hij keek me wel aan en moest af en toe wel lachen. Maar hij had het allemaal niet echt door, denk ik.' Linda is 'blij en opgelucht' dat Edwin dankzij haar weer veilig thuis is.
Die blijdschap is 's nachts ook merkbaar bij alle dierbaren van Edwin, als het nieuws doorsijpelt dat hij terecht is. 'Hij was om 3.00 uur weer thuis', vertelt moeder Bianca. Veel mensen komen tijdens de vermissing in actie om op zoek te gaan. En dat doet haar ontzettend goed. 'Ik ben iedereen zo dankbaar. Geen idee hoe ik ze moet bedanken.'
Speciale dank is er ook naar conductrice Linda. 'Haar ben ik eeuwig dankbaar', vertelt Bianca. 'Zonder haar was hij misschien nog niet gevonden.' Omroep West brengt beide vrouwen uiteindelijk telefonisch met elkaar in contact.
'Het was een superfijn gesprek en ik ben dankbaar dat ik haar kon spreken', zegt Bianca. Zo voelt dat voor Linda ook, laat ze erna weten. 'Ik heb Bianca gebeld en het was een fijn gesprek.' Ze kijkt er verder nuchter op terug. 'Het is mijn taak als hoofdconducteur om op te letten. Ik ben blij dat ik Edwin opmerkte.'
'Hij huilt veel'
Met Edwin gaat het nog niet zo goed. 'Hij is nog erg emotioneel', vertelt zijn moeder. 'Hij heeft het zwaar en huilt veel. Hij vertelt kleine stukjes en zei nog: mama missen, Edwin bang.' Haar zoon kijkt ook angstig uit zijn ogen en is duidelijk bang.
'Edwin maakte zich ook heel druk om zijn fiets. Maar die is gelukkig al door iemand met een vrachtwagen naar de instelling teruggebracht.' Er zal passende begeleiding voor Edwin komen om dit avontuur een plekje te geven.
Speciale tags
Ook worden er maatregelen getroffen dat dit niet nog eens kan gebeuren. 'Er komen speciale tags in zijn orthopedische schoenen. Op zijn fiets en skelter komt ook een soort tag. Als hij dan te ver is, gaat er een alarm af.' Edwin is namelijk vrij om rond te rijden op het terrein van Ipse de Bruggen. 'Hij heeft gewoon de verkeerde afslag gepakt.'