Volgens mij ben ik de enige die níet direct met pek en veren en een lang stuk touw klaarstaat.
Ik vraag me af waarom hij ten eerste 9 jaar thuis zit, en hóe hij dan in vredesnaam rechter geworden is - het lijkt me dat je dan toch écht aantoonbaar besluiten moet hebben kunnen nemen.
Is er iets gebeurd dat hem veranderde, zodat hij ineens besluiteloos werd - soort PTSS of zo?
En krijgt hij dan al zo lang salaris of is hij in de WAO beland?
Heeft hij problemen met alcohol omdat hij wel wil werken maar het niet kan en zich schaamt om zoveel bijstand te krijgen? Heeft de alcohol geleid tot het besluiteloos worden?
Allemaal vragen waar hier geen antwoord op te geven is, en die toch énigszins mee zouden moeten wegen in een beeldvorming over deze situatie.
9 jaar in de WAO: hier krijg je geloof ik iets van een verrekeing van een minimumloon met je dagloon (wat dan weer 70% van het laatst verdiende loon is) gepercenteerd met je leeftijd -15 - ingewikkelde berekening. Als hij een normaal goed rechterssalaris had, is hij er dus gewoon flink op achteruit gegaan - van meer dan 115000 per jaar naar iets van 60000. Is nog steeds veel (wou dat ik het kreeg
), maar wel 52.5% van wat je eerst kreeg. (misschien is hij dáárvan wel aan de drank geraakt
).
Niet dat ik deze man direct en onvoorwaardelijk verdedig, ik vraag me gewoon af hoe het nu écht zit.
(ok, ik zal nu wel neergesabeld worden, maar goed. Ik zie de nuance en durf dat rustig te zeggen. )
Teneur van het stukje is trouwens wel typisch Bild en Spits... lekker hakken.