een mooie foto maar een beetje jammer van die paal in het midden.

Kletskoek! Die hond heeft om wie weet wat voor reden zijn poot op de baar gelegd, misschien omdat hij de vertrouwde geur van zijn baasje rook o.i.d.. Maar om te zeggen dat hij zo afscheid nam van zijn baasje is pure onzin! Ik ben een aanhanger van het geloof dat dieren intelligentie kunnen bezitten, mensapen, dolfijnen, honden enzovoorts. Maar dierlijke intelligentie is niet hetzelfde als menselijke intelligentie. Voor de meeste dieren is de dood veel minder interessant dan voor mensen.

Ik had twee honden die zowat hun hele leven samen geleefd hebben; op een avond stierf een van de honden terwijl de ander ernaast lag te slapen. Argos deed lodderig één oog open toen Wodan zijn laatste adem uitblies, draaide zich vervolgens om en sliep verder... Wel heeft Argos nog enkele dagen daarna af en toe gezocht naar Wodan als ik hem uitliet, maar daar bleef het wel bij.

Laatste edit 04-06-2013 14:32

Dit is pas een band, erg mooi!

SamuiAxe: Ja, maar wat je zegt bewijst toch dat Argos wel zijn maatje miste? Wij hadden twee katten vroeger die 18 jaar samen hebben geleefd. Toen de ene dood ging heeft de ander wekenlang lopen jammeren door het huis, overal zoekend. Of deze hond nu inderdaad afscheid nam waag ik ook te betwijfelen, maar hij ziet er wel droevig uit met zijn ene oor zo plat, dus ik neem aan dat ie wist dat zijn baas weg was. En dat ook niet prettig vond.

Ach, arm ding.

spontaan moet ik aan een vroegere collega denken, die dacht dat de honden die hij samen met zijn vriendin hield, meer van zijn vriendin hielden, omdat die ze te eten gaf

@Hart: Natuurlijk miste hij zijn maatje, een paar dagen, en toen was het leed alweer geleden. Ik zeg ook niet dat honden geen weet hebben van leven en dood, ze gaan er enkel anders mee om dan mensen. En zeker zal de hond zijn baasje gemist hebben, allemaal waar, maar bewust een poot op de baar leggen om zo afscheid te nemen? Echt niet

Dat geloof ik direct! Tegen de tijd dat die persoon begraven wordt, kan ik dat namelijk zelf ook.

Behalve als die dieren gieren zijn.

On-topic
Als honden liefhebber en bezitter weet ik dat honden bepaalde intelligentie.
Maar hafscheid nemen is iets dat dieren helemaal niet kennen. Dieren kunnen bij ontmoetingen heel blij zijn, kunnen bij afwezigheid hun maatje (mens of ander dier) missen, maar afscheid nemen zegt hen helemaal niets.

arm dier

*brok in m'n keel*

@Mirsjem: Want? Omdat je medelijden met de hond hebt? Hoeft niet hoor, zo je kunt lezen mag de hond zijn dagen bij de familie slijten... Dit is een nette beslissing geweest, het is immers een politiehond dus hij had aan een andere agent toegewezen kunnen worden.

Als je twee samen levende dieren hebt, en er gaat er één dood, dan is het goed voor het overblijvende dier om te zien dat het andere dier overleden is. Zo verwerken ze het verlies een stuk sneller dan wanneer je het zieke/gewonde dier bijvoorbeeld bij de dierenarts in laat slapen en het overgebleven dier het andere dier niet dood gezien heeft, dan blijven ze lang zoeken naar het dier wat voor hen verdwenen is, niet persé dood.
Weet niet of dit ook zo is als het baasje van het dier overleden is.
Ik vind het wel een mooie foto.

@Haroldje, zo zei de dierenarts het hier ook tegen ons.
We hebben vorig jaar de roedelleider in moeten laten slapen, toen de arts hem een spuitje had gegeven zei hij, laat nu de andere honden maar binnen, kunnen ze afscheidt nemen en weten ze dat ze niet hoeven gaan te zoeken straks.

Misschien heeft de hond wel een klein commando gekregen om dit te doen, ik zeg ook maar iets, maar ontroerend ziet het er wel uit.

@Haroldje @@balou, ik las gisteren iets over stichting AAP.
Toen daar een aap dood ging , legden de verzorgers de dode aap in het leefgebied waar die met de andere apen woonden.
Maar apen raken gestresst als er een dode aap bij is.
Die leven gewoon verder en treuren of rouwen op geen enkele wijze.

@stora, heb laatst een documentaire gezien, dat een moederaap haar gestorven jong mee bleef zeulen dagen lang en echt bleek te huilen.
Die leefde wel helemaal in het wild, of dat er mee te maken heeft, kweet het niet.

@balou, dat las ik ook en ze denken dat die moederaap niet doorheeft dat dat jong dan dood is.
Maar dat lijkt me vreemd, want een dood jong wordt stijf en koud.
Dus dat moet die moeder wel doorhebben.

Een tijd terug in een documentaire gezien hoe een olifant keer op keer terug kwam bij de botten van haar overleden kind, en die botten streelde. Voor mij bewijst dit dat dieren wel degelijk kunnen rouwen.

@Madarian: Dat heb ik ook wel eens ergens gelezen, maar een olifant is geen hond, en alle mensen zijn ook niet hetzelfde, sommige mensen interesseert het geen moer als iemand komt te overlijden, en weer andere mensen trekken het zich aan als een vreemde voor hun dood gaan.
Denk dat dieren ook wel verschillend met de dood omgaan.

Laatste edit 04-06-2013 20:47

natuurlijk kunnen dieren rouwen, maar het ene dier langer dan het andere, heeft met geheugen te maken, en olifanten hebben een lang, goed en grondig geheugen

SamuiAxe: .
Verstoor het mooie sprookje nou niet.

@Broertje_bas: Nou da's een mooi verhaal en prahtige hond . Had er nog nooit van gehoord.

@Lennox: @Broertje_bas: De Akita, (voorheen Akita Inu), staat er om bekend dat hij ongelooflijk trouw aan zijn baasje is. En hoewel dit een prachtig voorbeeld van hondse trouw is, laat het verhaal ook duidelijk zien dat een hond dus inderdaad niet dezelfde perceptie dan wel notie heeft van de dood als wij mensen. Geen mens zou 9 jaar wachten, na enige tijd wetende dat de persoon waarop gewacht wordt dood of anderszins verdwenen is.. I rest my case

Best kans dat de hond dit gezien heeft van een aantal mensen en dus gewoon kopieergedrag vertoont.
Maar aandoenlijk is het zondermeer, hoe dan ook.

@Mamsie: Nou vooruit dan, laten we er een toepasselijk muziekje bij doen

samuiaxe: Ik denk ook niet dat honden de dood zo beleven als wij. Daarvoor heb ik er net te veel gehad. Mijn ervaring is dat als er een dood gaat, de ander er hooguit even naar kijkt en aan ruikt en daarna onmiddellijk overgaat tot de orde van de dag. Wel zijn ze daarna soms eenzaam maar dat is vooral omdat ze een maatje missen, niet specifiek de gestorven vriend. Voor de meeste honden is alles en iedereen inwisselbaar, ook zijn baasje. Maar blijft een ontroerend plaatje.

SamuiAxe: Kennelijk zijn honden erg verschillend als het om 'verlies' van een maatje of baasje gaat.

Zo liep Hachiko nog elke dag naar het station om op zijn baasje te wachten (die nooit meer kwam). Maar het is ook bekend van Akita's dat ze enorm trouw zijn. Ik zie net dat je dit verhaal kent

Of die voorbeelden van honden die regelmatig op kerkhoven bij het graf van baasje rondhangen.

Laatste edit 05-06-2013 09:59

@TMar: @Lennox: Inderdaad, er zijn er veel voorbeelden te vinden over hondse trouw Ik ben zelf gek op honden, op dit moment heb ik er drie en zorg ik ook nog voor een zwerfhond, maar ik ben nuchter genoeg om te beseffen dat wat de mens aanziet voor "menselijke gevoelens" helemaal geen menselijke gevoelens zijn. Vergeet niet dat de hond een opportuun dier is! Eén van mijn honden is komen aanlopen toen ze ongeveer één jaar oud was. Ze had duidelijk een baasje maar was erg mager. Ze is aan komen lopen en is nooit meer weggegaan, simpelweg omdat ze bij mij een beter leven heeft dan bij haar voormalig baasje Nog iets, als jij dood neervalt terwijl je hond(en) bij je zijn en er is niemand die ze te vreten geeft dan zal jouw liefhebbende hond na een paar dagen van je lijk gaan vreten, is nu eenmaal zo..

samuiaxe: Nou ik ben er behoorlijk zeker van dat mijn honden zoiets heel snel zouden doen. Dexter is gered uit een stal zonder daglicht vol met dode en stervende dieren en heeft dus al bewezen geen probleem te hebben met het overleven op kadavers en Cillian is een echte wilde hond, soort wolf, die het leven in een roedel in de natuur bijzonder goed kent. Ik vind het ook helemaal niet storend of negatief dat ze zo zijn, het is gewoon hun natuur en hun overlevingsinstinct en ze worden daarbij veel minder gehinderd door onpractische sentimenten dan wij. Simpelweg omdat dergelijke emoties in hun levenspatroon geen enkel doel dienen en ze er dus ook niet erfelijk mee belast zijn .

@Lennox: Jouw honden beginnen waarschijnlijk al te knagen als je nog in rigor bent

SamuiAxe: Deze past er nog beter bij!

samuiaxe: Ja denk ik ook. Dat ze meer van verse spare ribs houden .

Onze kat kwijnde weg nadat onze hond dood ging. We kregen een nieuwe pup na een paar maanden en de kat leefde compleet op. Ze missen dus toch wel iets, een maatje / kameraad.

En idd: die moederaap die dagenlang haar jong meenam en maar geen afscheid kon nemen. Dat lijkt me toch wel echt verdriet.

SamuiAxe: Mee eens! Het levert altijd ontroerende plaatjes op, maar mensen hebben extreem snel de neiging om dierlijk gedrag als menselijk te interpreteren. Je ziet ook vaak foto's van honden die zich schuldig zouden voelen omdat ze iets omgegooid hebben ofzo, maar honden kunnen geen schuld voelen, ze zijn enkel bang voor straf.

leuk hoor maar je hebt deze foto van Hyves- HitRadio

@Hyves-HitRadio: reclame?

Erg ontroerend verhaal en ontroerende foto.

Maar ik geloof niet dat honden echt kunnen rouwen zoals mensen dat kunnen.