Tja, het punt is dat verdrinkende mensen helemaal niet hard spartelen zoals veel mensen denken, ze zijn juist heel rustig. Badmeesters en strandwachten krijgen speciale training in het herkennen van mensen die aan verdrinken zijn, want de meeste mensen kunnen dat niet zien.
Wij waren nog heel klein toen we in het park aan het spelen waren. Mijn moeder was bezig met mijn oudere broer, toen ze opeens paniek langs de sloot zag. Mijn jongere broertje, toen een kruipende baby, was weg... Mijn broertje was de sloot ingevallen en dreef weg. Mensen waren aan het gillen, een mevrouw was zich aan het uitkleden en mijn moeder, die zelf niet kan zwemmen, pikte gewoon mijn broertje uit het water.
Ik weet nog dat mijn broertje en ik veel "op avontuur" waren. Kinderen hebben de gekste ideeën en zijn zo weg. Daarom vind ik het niet altijd terecht om de ouders te berispen. We zijn af en toe echte ninja's...
Och ik verbaas mij soms echt bij het zwembad. Heb een zoon van 6 en een dochter van 2. Ik verlies beide geen tel uit het oog. Als veiligheid, maar ook gewoon om te genieten hoe ze spelen. En dan hoeveel ouders van dat kleine spul met die rottelefoontjes zitten te kloten... ongelooflijk. Alleen maar naar dat scherm loeren.
Heb het filmpje niet gekeken maar zijn de redder en de badmeester dezelfde persoon? uit de tekst maak ik uit van niet (in geval van niet zat hij ook niet op te letten en wel verdient hij geen schouderklopje, it's his fucking job).
@jero: De tekst maakt er inderdaad een raadspelletje van. Slecht geschreven stukje, maar het goede nieuws is dat de kleine ongedeerd is. Dat is het belangrijkste!
Vroeger had je geen golfslagbaden. Het is mijn broer als klein kind overkomen in de springkuil van een gewoon zwembad. Het joch stond aan de rand van het zwembad te kijken naar de capriolen van jongens bij de hoge duikplank toen iemand het leuk vond om hem een zetje te geven. Omdat hij nog niet kon zwemmen, zonk hij als een steen naar de bodem. (Merkwaardig genoeg bleef hij niet drijven.) Daar zette hij zich af, waardoor hij even lucht kon happen alvorens weer naar de bodem te zinken. Na een paar minuten begon dat iemand op te vallen en die heeft hem toen eruit gehaald.
Kinderen verlies je inderdaad zo uit het oog. Vroeger gingen we met mijn moeder en broertje wel eens naar de Maarseveense plassen, mijn broertje kon niet zwemmen maar was wel gek op zandkastelen bouwen. Ineens zat hij niet meer op de plek waar hij al een uur bezig was. Direct de beveiliging gewaarschuwd, net toen ze op het punt stonden de duikers in te schakelen kwam mijn broertje dood leuk aan lopen/waggelen, was hij met een nieuw vriendje ergens anders zandkastelen gaan bouwen.