Alvorens er paniek ontstaat met wat er toch met Lennie aan de hand is...: Vanaf maandag is Lennie hier een 2tal weken niet aanwezig! Mijn Lief en ik zijn dan met vakantie! Laptop gaat wel mee, maar meer voor noodgevallen in verband met de situatie bij mijn ouders. We krijgen regelmatig mails van de ZorgTrajectBegeleiders...
Ik moet zeggen dat ik niet met zo'n gerust hart op vakantie ga dan andere jaren, maar ik ben wel voornemens om zo te denken van: Géén nieuws, góed nieuws!
Tot later!!

Laatste edit 21-06-2014 00:50

@Lennie: Goed dat je het even meld. prettige vacantie, en tot over twee weken.

@Lennie: Hee meis! Lekker hoor, twee weken lekker lamballen Waar gaat de reis heen dit keer? Hopelijk blijft het rustig rond je ouders.. Heel erg veel plezier gewenst lieverd!

@Lennie: Fijne vakantie meid, ik hoop dat je geen slecht nieuws krijgt tijdens deze dagen

@Lennie: dan hoop ik, dat het goed gaat met je ouders, en dat je een heerlijke vakantie hebt

@allone:@omabepamuiAxe:@Emmo:
Dank jullie allemaal wel! We gaan niet zover weg, dit jaar naar Gelderland...We gaan naar de Achterhoek...En dat is wel interessant, want daar liggen mijn roots...Mijn opa is geboren in Giesbeek, mijn oma is geboren in Kilder. Mijn oma heeft in haar jeugd als kamermeisje en later als kokkin gewerkt in een groot hotel in Emmerich, net over de grens met Duitsland. Ze sprak vloeiend Duits en dat heeft het hele gezin geholpen toen de Duitse bezetting begon. Toen woonden ze al in Brabant, alleen hun oudste zoon is nog in Gelderland geboren. Mijn vader is van 1924, was dus een tiener toen de oorlog begon en heeft ook een aantal jaren ondergedoken gezeten..
Als er Duitsers bij hen kwamen stond mijn Oma ze in perfect Duits te woord en dan was het leed al dikwijls veel geleden...Maar ja, die Duitsers moesten ook hun plicht doen en er werden ook veel razzia's gehouden in de Kempen..Ons pa vertelt er niet graag over....maar soms...als hij een borreltje op had kwamen de verhalen toch los. Over die keer dat hij geen tijd meer had om weg te komen bij een Razzia, zichzelf maar achter de openstaande buitendeur verstopte en God dankte voor het feit dat de Duitsers altijd recht vooruit keken en nooit naar beneden...Want dan hadden ze zijn klompen gezien die onder de deur uitkwamen...
Of van die keer dat ze in de schuilkelder zaten te rikken met vier man...Opeens gooide iemand het luik van boven open...De zon scheen in hun ogen, ze zagen uniformen...Ze dachten dat ze gepakt waren en dat hun laatste uurtje geslagen had...Een wat oudere man die met hen had zitten rikken kon het niet aan, kreeg een hartaanval en stierf ter plekke...10 minuten later kwamen ze erachter dat het Engelsen waren die hen kwamen bevrijden...
Overigens heeft mijn vader sinds die tijd nooit meer een potje gekaart.....Nooit meer...zelfs geen potje pesten...Hij heeft geen speelkaart meer aangeraakt!

Laatste edit 22-06-2014 00:38

@Lennie: Wow! Heftig zeg, die man is zich letterlijk doodgeschrokken Vraag me niet waarom, maar toen ik jouw vaders anekdotes las moest ik meteen aan Beekman en Beekman denken

Nou, die narigheid maar gauw vergeten en ga maar lekker genieten en je roots opzoeken

@Lennie: Dan zijn we zowat buren. De familie van mijn vader stamt uit de Steeg en omstreken.

@Lennie: kleine wereld; mijn oom woont in Emmerich
maar idd, die duitsers waren ook maar mensen.. mooie anecdotes
veel plezier

Fijne vakantie @Lennie ik zit al op mijn plek

@tierelier: Dan jij ook een fijne vakantie gewenst!

@tierelier: Fijne vakantie, je hebt het weer mee

@tierelier: Dan wens ik je ook een heel fijne vakantie! Waar zit jij ergens??

Het was eventjes spannend vandaag, lieve mensen....het zag er naar uit dat we onze vakantie moesten laten schieten. Afgelopen donderdag is Pa 90 jaar geworden en dat vierden we vandaag met de hele familie. Gewoon, lekker thuis bij ons pa en ma, het weer was verrukkelijk, het zou een prachtige dag worden in alle opzichten...
Mijn Lief en ik waren er al op tijd om nog wat dingetjes voor te bereiden en zo en al vlug dienden de eerste kinderen en kleinkinderen + achterkleinkinderen zich aan. Nou, je weet hoe dat gaat...koffie voor allemaal, je werkt je eventjes helemaal uit de naad, maar ik kreeg van alle kanten hulp en het was zeer gezellig. Tegen een uur of drie zat ik even uit te puffen, naast ons mam d'r rolstoel. Ik keek even opzij toen ik ons mam wat rare geluidjes hoorde maken. Eh..eh..eh..eh...Ik denk: Wat zullen we nou krijgen? Ze zat helemaal onderuit gezakt in een keer en ze trok wit weg....Ik zeg: Mam, voel je je niet lekker? Wat is er aan de hand? Heb je pijn?? Ze zei: Geen pijn, geen pijn..eh,eh,eh...geen pijn...
Ik wenkte mijn nichtje, die doktersassistente is...Ondertussen voelde ik al naar de pols van ma, maar die kon ik zo gauw niet vinden. Nichtje kwam erbij, checkte een aantal dingen en zei toen: Bel maar naar 112, ze draait haar ogen helemaal weg, ze is van de wereld...!
Ik 112 gebeld, uitgelegd wat er aan de hand was, instructies gekregen en kreeg ook te horen dat de ambulance vlak bij was en dat die al onderweg was naar ons thuis toe. Meteen kwam ook een thuiszorgmedewerkster achterom gelopen, die kwam voor ons mam d'r verzorging en werd meteen in het diepe gegooid. Gelukkig was het er wel een die van wanten weet en daar hebben we ook veel aan gehad. Hulde ook voor mijn nichtje en de vrouw van mijn neef, die hun kop erbij hielden en oma alert probeerden te houden door tegen haar te blijven praten. Binnen no time was de ambulance er, de medewerkers hebben haar onderzocht, infuus aangelegd, op de brancard gelegd en naar het ziekenhuis gebracht. Mijn zus reed met de ambulance mee, mijn broer was toevallig net in Veldhoven en is ook naar het ziekenhuis toe gegaan.
Tja....en dan zit je daar met een kliek mensen die eigenlijk feest kwamen vieren...
Nichtje Doktersassistente en vrouw van Neef, die het zo goed gedaan hadden, hielden het even niet meer en hebben even heerlijk uitgejankt in de keuken. Daarna hadden ze toch nog power genoeg om ons pa te troosten, die helemaal van de wap af was. Hij zei maar: Ik kon niks voor haar doen, ik kon niks voor haar doen... Och arme....hij huilde...dat maakte grote indruk op iedereen, want ik geloof niet dat iemand, behalve ik, van het gezelschap ons pa ooit eerder had zien huilen...
Hij kreeg ter plekke een peptalk van die twee meiden, die tegen hem zeiden dat hij het geweldig doet met Oma, dat hij zó goed voor haar zorgt en dat ze geen betere kan hebben als hem óm voor haar te zorgen en dat we dat allemaal weten! En dat het laatste was wat ons mam zei voordat ze wegging met de ambulance was: Ga bij onze pa kijken hoe het met hem is en hij mag zich niet druk maken, het komt wel goed! Nou ik het hier neerschrijf zit ik ook met een dikke krop....
Maar goed, Daar zaten we dus...We moesten wachten...Er was niemand die naar huis wilde. Dus we hebben op een gegeven moment toch maar alle lekkere hapjes die klaargemaakt waren op tafel gezet, drinken ging rond en eigenlijk werd het toch nog gezellig. En toen kwam dan eindelijk het telefoontje waar we op wachtten. Ze mocht weer naar huis!! Blijkbaar was het een combinatie geweest van warmte, drukte, wat stress en dat ze te weinig gegeten had waardoor ze onderuit was gegaan...Ze reageerde goed, de lichaamsfuncties die eerder zorgen hadden gebaard waren nu weer goed, alleen haar bloeddruk was nog een ietsje te laag..Ik kreeg het telefoontje van mijn zus en er vielen echt twee betonblokken van mijn schouders..Toen ik het ons pa vertelde zou hij weer zowat gejankt hebben, zó opgelucht die man was. Onder de gebleven kleinkinderen ging spontaan een gejuich op! "Go Oma, Go Oma, Go Oma!!" Er werd hier en daar een traantje weggepinkt, maar de stemming zat er helemaal in!
Tegen 7 uur 's avonds kregen we nog een telefoontje van mijn zus, die nog in het ziekenhuis was met ons mam... Ze zaten op een ambulance te wachten die ons mam naar huis kon brengen, want het was erg druk op de spoed, maar het zou nog maar een kwartiertje duren..
Dus toen hebben mijn Lief en ik nog maar gewacht, de rest was inmiddels naar huis, maar we wilden ons pa niet alleen laten.
Ze is weer thuis, ze had zich alleen maar zorgen gemaakt over ons pap en die had de tranen in zijn ogen toen ze haar het huis weer binnenreden....
Echt jongens....Als het zó moet....dan vier ik geen één verjaardag meer!! Pfffffff..
Maar nu gaan we morgen toch maar, al is het niet met een heel gerust hart, maar pa zei ook: Gewoon gaan! Want voor hetzelfde geld mankeert ze de eerste drie maanden helemaal niks meer! En daar heeft ie natuurlijk ook gelijk in...
Het is een verschrikkelijk lang bericht geworden, maar ik moest het effe kwijt...Ik ben jaloers op de mensen die dat effe van zich af janken...ik kan dat niet en nou heb ik het voor jullie maar even van me afgeschreven! Dank voor het lezen/luisteren....

@Lennie: Nondejuu, wat zal dat schrikken zijn geweest! Gelukkig is het toch weer goed gekomen en kun je alsnog op vakantie. Ik begrijp dat de thuiszorgmedewerkster een koene dame is die van wanten weet.. Dat is goed te weten en geeft je hopelijk wat rust in je bol lieverd! Bovendien, met zo'n grote, hechte familie als de jouwe is er altijd wel iemand die zich om je ouders zal bekommeren. Net wat je vader zegt, ga lekker op vakantie en neem eens wat tijd voor jezelf, laat de stress van de afgelopen tijd uit je lichaam lekken. Bedenk wel dat ook jij niet van staal bent, de boog kan niet altijd enzovoorts..... Je hebt zóveel geluk meisje, je bent lid van een prachtige, hechte familie, ondanks hun zeer hoge leeftijd heb je nog steeds je ouders... Daar zullen veel mensen jaloers op zijn, ik ben het in ieder geval

Ga morgen gewoon op vakantie met je Lief, en probeer voor de twee weken eens lekker aan jezelf te denken! Houdoe schat, tot over een paar weken

Laatste edit 23-06-2014 00:14

SamuiAxe: Dank je wel, mijn ver-van-mijn-bed-broer!
Overigens is er de ontlading zo net geweest, eindelijk! Mijn Lief vroeg wat ik zoal geschreven had hier en ik vertelde dat, toen ik bij het gedeelte kwam van de peptalk van mijn nichtje en aangetrouwd nichtje tegenover mijn pa kwamen eindelijk de waterlanders waar ik al zo veel weken op wacht. Heel de situatie bij ons thuis, het niet meer op de been zijn van ons mam, dat ze dadelijk gescheiden worden na 65 jaar huwelijk...kortom: alles waar ik me al weken druk om maakte...dat kwam er net uit! Ik voel me geweldig nou!

@Lennie: Geloof me, ik had al zo'n vermoeden Ik zag dat je even offline was.. Ik heb speciaal voor jou een Carmiggeltje opgezocht en geblogd, lees 'm met humor, dan is hij eigenlijk best leuk.. Huilen schijnt voor veel mensen een katalysator te zijn, bij mij werkt dat niet zo, gelukkig bij jou wel.. Je bent weer 'schoongespoeld'

.

Laatste edit 23-06-2014 00:51

SamuiAxe: Ach Broertje...Je weet niet half hoe ik op die schoonspoelbeurt gewacht heb...
Ik ben geen jankert, ik slik en ik slik nog een keer en dan nog maar een keer...en dan krijg ik stresseczeem op mijn handen en voeten en dan ga ik naar de dokter en die vraagt: Heb je stress...en dan zeg ik : Ja, ik heb stress..en ik vertel wat er aan de hand is en ook dan is er geen traan te zien..en ik krijg zalfjes voor het eczeem en die helpen ook wel, maar de knoop in mijn maag wordt steeds groter. Tot vandaag dus...Nu heb ik alles schoon kunnen spoelen, zoals jij het noemt, maar dat is dus iets wat maar zeer, zeer zelden voorkomt...In het verre verleden heb ik een maagzweer gehad, van de spanningen, maar janken...Ho maar!
De laatste keer dat ik heb gejankt vanwege spanningen?? Kan goed al 20 jaar geleden zijn...Daarom was het nu zo'n opluchting...Misschien dat het , als we met vakantie zijn en ontspannen zijn, dat er nog wel wat meer naar boven komt..Mijn Lief rekent daar wel op in ieder geval. Hij zei: "Je gaat nog wel meer moeilijke momenten krijgen schat en dat is best, je kunt het maar kwijt zijn! Mijn schouder heb je!" Lief toch??

@Lennie: Wat een verhaal zeg Fijn voor je dat je hebt gehuild, dan ben je die spanning even kwijt. Ik hoop dat je vakantie toch nog een beetje leuk wordt.

@Lennie: Da's inderdaad erg lief van je Lief
En nu, hup naar bed! Regel nummer 1 als je op vakantie gaat: Zorgt dat je uitgerust op vakantie gaat! Knuffel...

@omabep: SamuiAxe: Komt helemaal goed! Grote knuffels van mij naar jullie toe!

Owww @Lennie, wat een ontroerend verhaal over je pa als reactie op je mams!

Ben heel blij voor je, dat je eindelijk eens hebt kunnen huilen, maar je mannetje heeft gelijk, meestal komt het er in rust uit, dus ik hoop (klinkt gek he) dat je nog ff flink zal kunnen huilen op je vakantie, dan kom je monter terug en kunt weer bergen verzetten!
Fijne vakantie

Oef @Lennie,maar goed dat je het nu van je af geschreven en een deuntje gejankt hebt, lucht op.wens je toch weer een goede vakantieen dank je wel @omabep @samuiAxe @Lennie. Zit in Italië

@tierelier: Heel veel plezier gewenst daar! Ik ben er regelmatig geweest, prachtig land! Ciao bella!

Ja ja we zitten hier aan het meer van Lugano geweldig en we genieten nogmaals dank

Bleven we de laatste week allemaal zo netjes on topic?