Alev:
Ik vind het heel bizar als je iets moet noteren als Na+Cl- (aq), die notatie heb ik nog nooit van mijn leven gezien.
Bij alle middelbare school scheikundemethodes die ik ken moet je deze reactie leren:
NaCl (s) --> Na+ (aq) + Cl- (aq)
Dat heet een 'oplosreactie'.
Er bestaan geen 'Na+Cl- (aq)' deeltjes, dat is helemaal fout. Er zijn losse ionen, twee soorten, en die moet je ook apart opschrijven.
Dus Na+ (aq) + Cl- (aq). Dat wordt ook van je verwacht op het eindexamen, terwijl je punten verliest als je op je eindexamen 'Na+Cl- (aq)' opschrijft!
NaCl als kristal reageert bijna nergens mee. Ionbindingen zijn heel sterk! Maar opgelost in water heb je losse ionen. Die zijn veel reactiever.
Hoe dat komt leg ik nu uit. Kan geen kwaad om te weten, maar het is denk ik niet echt examenstof ofzo.
Misschien weet je dat water een soort van half minnetje op de zuurstof heeft en een half plusje op de waterstofjes. Vandaar dat er waterstofbruggen zijn tussen watermoleculen, tegengestelde ladingen trekken elkaar aan.
Als watermoleculen botsen met NaCl krijg je uiteindelijk een situatie waarbij elke Na+ omringd wordt door een heel stel watermoleculen die met hun zuurstof naar de Na+ staan, terwijl elke Cl- omringd wordt door een heel stel watermoleculen die met de waterstofjes naar de Cl- staan. De ionbindingen worden dus compleet verbroken, terwijl er een soort 'binding' tussen de watermoleculen en de ionen ontstaat die ergens tussen een ionbinding en een waterstofbrug inzit.
Doordat de watermoleculen zo graag tussen de ionen kruipen kunnen de Na+ en Cl- helemaal niet meer bij elkaar komen. Ze zitten helemaal verdeeld, dus in oplossing. Van je vaste NaCl is niks meer over.
Omdat de watermoleculen eigenlijk niet echt veranderen, alleen het zout, hebben scheikundigen ooit besloten om de H2O niet in de reactievergelijking te zetten.
Laatste edit 19-10-2013 21:57 |