@ledi: mevr. M. Hemelvaart dus

====

Met een papieren servetje veegt een bejaarde man de mond af van zijn ijsco likkende vrouw, gezeten op een rollator in onze plaatselijke ijssalon. Via de radio vernemen we het weerbericht voor de komende dagen. Gunstig voor de ijsverkopers.

Ze heeft het niet goed gehoord en vraagt wat ‘hij’ heeft gezegd. Met een knipoog naar mij zegt hij:

„Zon met luierbevolking.”

„O, da’s mooi”, reageert ze en likt verder, terwijl haar man zorgzaam het gelekte ijs van zowel haar kin als zijn handen wegveegt.

@allone:

Zon met de luierbevolking... Die is geniaal

wortel: misschien kan je hem nog eens gebruiken

Ik zit aan het einde van de dag in de bus van Leiden naar Alphen aan den Rijn. De buschauffeur heeft er vandaag blijkbaar zin in. Hij trapt het gas stevig in en vliegt door de bochten heen.

Opeens gaat de bus langzamer rijden en stopt bij een verlaten bushalte. Wij kijken elkaar aan, er had toch niemand op het knopje gedrukt?

„Ja, ik ben nu een paar minuutjes te snel, dus heb even pauze”, zegt de buschauffeur.

Hij opent de deur en rookt zelfgenoegzaam een sigaretje. De passagiers wachten geduldig tot hij weer instapt en verder rijdt.

@allone:
kan vast wel, bij iets over ouderen of iets over kids

@allone: botte bijl: We hebben hier een foto staan, die zó precies dat verhaaltje weergeeft...
Aan de Oude Maas gemaakt.
Meh, er stond daar geen radio aan, maar dat zie je niet

"Zijn dat van die meneren die geen koffie nemen?"

Ik begin al een beetje in te burgeren in mijn nieuwe woonplaats. Ik speel in de harmonie, doe mijn boodschappen in de plaatselijke supermarkt en heb vorige week meegedaan aan een vrijwilligersactie om de weilanden rond de watersportgebieden van afval te ontdoen.
Aan de wandel raak ik met iemand aan de praat. Ze zegt uit de grond van haar hart dat ze blij is dat ik hier ben komen wonen. Haar motivatie komt ook uit de grond van het hart:

„Met die krapte aan parkeerplaatsen is het zo fijn dat je geen auto hebt.”

Ondanks een sterk spamfilter ontvang ik regelmatig valse e-mails van de ABN Amro.

Ik word daarin opgeroepen om mijn gegevens te bevestigen door in te loggen op een link zodat ik in de toekomst nog beter en vooral zorgeloos gebruik kan maken van al hun diensten.

Meestal is de boodschap geschreven in zulk slecht Nederlands dat het lachwekkend is. De laatste e-mail echter is foutloos op één ding na. Het onderwerp vermeldt: Kennisgeving ABN Amro. De ondertekening luidt: Rabo Bank, afdeling Internet Bankieren.

Ik liep gisteren in mijn pauze even naar de supermarkt heen en weer voor een broodje.
Toen ik op de terug weg iets achter mij hoorde van een getoeter cq sirene.
Ik kijk links van mij en kom er achter dat mijn spiegel gejat is.

Duurde maar een tel voor ik doorhad dat ik lopend nooit een spiegel heb gehad

Taz:

Met mijn gezin loop ik over het plein naast de school die ik eind jaren zeventig bezocht. Door de geur van het plakkerige asfalt word ik teruggebracht naar die ene dag dat alles klopte: ...Voetbal op het asfaltplein was waar we voor leefden, maar jongens als ik werden altijd als laatste gekozen. Op die ene dag gebeurt iets bijzonders: alles gaat vanzelf, ik voel me de held van het plein. Een week later word ik gevraagd voor het schooltoernooi. Halverwege mijn eerste wedstrijd komt de bal op mij toevliegen en met een briljante omhaal schiet ik de bal in de kruising van het doel...

Ik laaf me aan de bewonderende blikken van mijn gezin, maar breng mij daarmee in gewetensconflict: moet ik vertellen dat de kruising van ons eigen doel was en dat dit de laatste minuut is die ik ooit in ons schoolelftal gespeeld heb?

Vanaf het caféterras worden we opgeschrikt door het geloei van een auto, die vol gas geeft maar kennelijk niet vooruitkomt. Als we gaan kijken, zien we een bejaarde man die zich met zijn auto heeft klemgereden in het smalle slop tegenover het terras. De automobilist kan niet meer voor- of achteruit maar blijft gas geven. Vanaf het terras wordt de helpende hand geboden. Met de motor uit en voorzichtig manoeuvreren lukt het de auto te bevrijden. Als we bij de bestuurder informeren wat hij eigenlijk van plan was, antwoordt hij: „Ik ging naar het gemeentehuis om mijn rijbewijs te verlengen.”

Wij rijden in Parijs achter een demoiselle op een Vélib-huurfiets. Ze rijdt in het midden van een smalle straat. Verwachtend dat zij rechtdoor zal rijden, wachten wij met rechts afslaan en rijden stapvoets achter haar. Tot ze toch rechts afslaat, zonder richting aan te geven. Achter ons weerklinkt ondertussen een geïrriteerd claxonconcert.

Bij het volgende stoplicht stoppen we naast de dame en leggen uit dat wij „expert stadsfietsers” uit het verre Amsterdam zijn en dat het verstandig is om richting aan te geven als je de hoek omgaat. Haar reactie: „Er zit geen richtingaanwijzer op deze fiets, dus....” Zelfs onze Franse vrienden op de achterbank waren even stil.

Op je 55ste sta je toch nog midden in het leven.

In de lingeriewinkel draagt een lief meisje van een jaar of twintig het ene mooie setje na het andere voor me aan.

Dan herinner ik me opeens iets wat in mijn jeugd een tijdje een gewaagde hype was: een BH met voorsluiting.

Het meisje kijkt me twijfelend aan, maar gaat het aan haar ongeveer even oude collega vragen. Die hoor ik antwoorden: voor die oude dame? Nee, zeg maar dat als ze niet meer met haar armen op haar rug kan, ze in de thuiszorgwinkel moet zijn.

@ledi: Whahahaaa! Meesterlijk

@ledi: erg hoor

SamuiAxe: @omabep: Geheimpje vertellen: ik heb die dingen nog nooit op mijn rug vastgemaakt (beugelbeha's kunnen er wel tegen om rondgedraaid te worden)

@ledi: ik ook niet.. lijkt me ook heel normaal .. waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?

@ledi: Is ook mijn geheimpje

@allone: "Ze zeggen" (dat deden ze althans in mijn jeugd) dat de stevigheid van de cup verloren gaat door dat inpassen achteraf.

@ledi: ah really nooit gehoord.
bij mij slijten ze vooral door het wassen

@allone: Het lijkt me dat dat ook een stuk gemener is, dat wordt-i ook nog geslagen door ritsen en knopen van rondgezwiepte jurken en truien...

wortel: mja, het is eerder andersom, dat je moet oppassen dat de haakjes niet gaten in de andere kleren maken

zijn we nog ontopic?

@allone: Nee, dat zijn we niet

wortel: poging:

Ik loop met mijn dochter door het park, allebei in een jurkje, het is schitterend nazomerweer. Verderop wordt er gevoetbald. Drie blonde jongetjes rennen om een grote, slanke, net zo blonde man die onmiskenbaar hun vader moet zijn. „Wat een leuke vader”, verzucht mijn dochtertje, „moet je kijken wat hij kan met die bal.” Inderdaad een leuke man, beaam ik. Het zijn indrukwekkende kunstjes. Plotseling schopt de man de bal recht voor zich uit. „Rennen!”, roept hij tegen zijn zoontjes. „Wie het laatste bij de bal is, is een meisje!” Nou ja. Mijn dochter kijkt naar me op. Wat een bummer. „Stefan is een meisje! Stefan is een meisje!”, horen we achter ons joelen.

Hahaha, hoe bedenk je het.