wortel: ik heb teruggekeken en naar mijn weten stond dat laatste artikel echt nog niet bij WMR .
Nou jij weer!

@ledi: Dan weet ik het ook niet meer
Die jas-dinges stond hier een poosje geleden echt!
Of ik heb een voorspellende droom gehad?

wortel: dan proberen we er toch nog 1?
----------------------------------

KPN heeft mijn internet afgesloten omdat de computer een virus zou hebben. Na vier dagen
vruchteloos mailen, probeer ik via de servicedesk iemand te spreken die mij kan zeggen wat ik moet doen om weer „online” te mogen. Na een half uur in de wacht krijg ik contact, maar de verbinding wordt plots verbroken. Ik hoop dat ze mij nu terugbellen omdat ze mijn telefoonnummer hebben. Maar nee: ik mag weer eindeloos inbellen. Op mijn vraag waarom ze niet even terugbellen, krijg ik het allesverklarende antwoord: „Nee meneer, wij zijn niet in staat mensen terug te bellen: dat kunnen wij hier technisch niet.”

Nu, het verhaaltje over zelfstandigheid en het aantrekken van een jas staat op pagina 17 en 18 van dit topic, in staat zijn persoonlijk te beantwoorden en té persoonlijk op pagina 18 en 19

Die van het terugbellen heb ik niet nogmaals kunnen vinden

wortel: okee mijn fout dus!
Zal proberen mijn leven te beteren.

@ledi: Dat komt wel goed

Op het centraal station van Amsterdam ben ik getuige van een staaltje Amsterdamse gastvrijheid.

„Tram 1 vertrekt vanaf dat perron daar”, hoor ik een meisje in het Engels tegen een toeriste zeggen.

„Maar, als u naar het Leidseplein wilt, kunt u ook tram 5 nemen. Die vertrekt al over een minuut.”

De toeriste lacht dankbaar, bedankt en loopt richting tram.

„Oh ja”, roept het meisje de toeriste na.

„Als u geen zin heeft om te betalen, moet u in het midden instappen, want daar zit niemand te controleren!”

en als je dan een boete krijgt.. is dat nog steeds gastvrijheid?

@allone: nee, maar dan heb je thuis wel wat te vertellen.

Bij het inladen van de boodschappen ontdek ik dat ik het pakje shag vergeten ben. Mijn zoon loopt even terug de winkel in; ik rijd de auto naar de winkeluitgang. Terwijl ik met draaiende motor sta te wachten, zie ik haar komen. In haar linkerhand een zware tas, de rechter legt ze bezitterig op mijn motorkap terwijl ze om de auto heen loopt naar de passagierskant. Ze opent de deur, gaat zitten en zet de tas met een plof tussen haar voeten. Op dat moment klinkt er getoeter van de auto achter ons. Zonder op of om te kijken, zegt ze: „Ja, ja, klootzak, we gaan al.” „En waar naar toe?”, vraag ik. En weg is ze weer. Zijn auto is ook rood.

Als directeur van een basisschool word ik na de lessen aangesproken door onze jongste leerkracht, vers van de pabo. „Kijk nou eens, ik heb een leerling gisteren een briefje meegegeven. Wat zijn ouders tegenwoordig brutaal, zeg!”

Zij toont het betreffende briefje waarop staat: ‘Kenneth ruikt nogal. Kunt u als ouder daar wat aan doen? Dit gebeurd erg vaak.’

„En kijk nu eens wat ik terugkrijg, aan de andere kant!” Ik lees: „U hebt Kenneth niet om aan te ruiken, maar om aan te leren. Bijvoorbeeld over d’s en t’s.”

Dat juffen dt-fouten maken op infobriefjes is hier doodnormaal...
Ofzo

We zitten aan het diner bij familie in Jakarta. Tante schept op en net op het nippertje trek ik mijn bord onder de naderende opscheplepel weg.

„Ik ben vegetarisch, ik eet geen vlees” leg ik snel uit.

Tante antwoordt kordaat dat deze soep met inhoud helemaal vegetarisch is.

Ik twijfel nog, want het prutje lijkt verdacht.

„Echt waar, ” zegt ze geruststellend, „dit kun je eten. Er zit geen vlees in... alleen maar huid.”

-------------------

Misschien kunnen ze dan maar beter voorgedrukte formuliertjes maken. Hoeven ze alleen maar een kruisje te zetten.

Bergen aan Zee, een zomerse dag. In de tuin genieten wij met goede vrienden van de brunch. De rust wordt echter verstoord door een alarmerende brandlucht, sirenes in de verte en helikopters boven ons. Na de bosbranden rondom Schoorl vorig jaar en de evacuatie van het gehele dorp zit de schrik er al snel weer goed in.
Als na een uurtje de brandlucht wegtrekt, halen we opgelucht adem. Hulde voor de brandweer en politie, die er snel bij waren.

Dan wordt al gauw de rust weer verstoord, dit keer door een klein reclamevliegtuig met banner: ‘Verbrand? Calendula zon!’

Op zondagochtend loop ik door een mistige Kanaalstraat in Utrecht. Eén auto rijdt voorbij en dan springt het voetgangerslicht op groen. Ik zie hoe een spin zijn puntgave web heeft geweven precies voor het rode stoplicht. Het web vangt de dauwdruppels uit de mist die nu als kleine robijnen in een fijn sieraad in het web hangen, door rood licht beschenen. Getroffen door deze ontmoeting tussen de stad en de natuur, besluit ik te wachten op het volgende rode licht. Maar zolang er geen auto aankomt in de straat, blijft mijn licht op groen. De Kanaalstraat blijft uitgestorven en ik wacht voor een groen stoplicht in de mist.

Bij bezoek aan het academisch ziekenhuis bestel ik koffie. Ik zie dat deze 2,10 euro kost en leg 4 euro neer.

„Het kost 2,10 euro”, zegt de mevrouw bij de kassa.

„Dat weet ik”, zeg ik en wijs op de 4 euro.

Opnieuw herhaalt zij: „2,10 euro.”

Opnieuw wijs ik op mijn 2 muntstukken van 2 euro.

„Heeft u niet gepast?”

Hulpeloos kijkt ze naar een collega die iets verderop kopjes wast. Die begrijpt het dilemma.

„Als je het aanslaat op de kassa, weet je wat je terug moet geven.”

die mevrouw had dus ook academisch niveau

Sofie? Ziek! Henk? Ziek! Ik neem de absenties op aan het begin van de les. Het is de laatste dag voor de kerstvakantie, een ‘beruchte’ dag en ook nog eens de dag waarop onze school voor het eerst aan de beurt is voor een bezoek van een leerplichtambtenaar.

Hij zal steekproefsgewijs lokalen binnenkomen om leerlingen te tellen en het aantal te vergelijken met de klassenlijst. Boetes zullen volgen. Jochem? Op vakantie!

Ah jongens, dat wordt spannend want elk moment kan de leerplichtambtenaar binnenkomen.

In de koffiepauze hoor ik dat de ambtenaar zich heeft ziek gemeld.

@ledi: wie moet die voorgedrukte formuliertjes dan typen? De ouders dan, ipv de juffen?
Denk niet dat de directeur veel beter is...

wortel: sorry, snap het probleem niet.
Boetes worden toch niet door de directeur gegeven?

-----------------------

Een grote landelijke drogisterijketen heeft op zaterdag een speciale actie: 2 make-upartikelen van het huismerk voor de helft van het geld. Ik sta met 2 identieke mascararollers voor de kassa en laat opgewekt weten dat dit nog eens goedkoop boodschappen doen is: „2 artikelen voor de prijs van 1.” Zegt de caissière: „Nee mevrouw, daar kunnen we niet aan beginnen. U krijgt vandaag ook al 50 procent korting.”

@ledi: Die juffen, die geen DT's konden schrijven. Die moesten voorgedrukte briefjes gebruiken.
Maar wie moet die briefjes maken?
Veel van jouw leuke verhaaltjes terug dus

wortel: aha, nu is het wel duidelijk.
(Ik zat al bij de schoolvakanties)

in de schoolvakantie op de Duitse autobahn haal ik een Nederlandse auto in die zo langzaam rijdt dat het een gevaar op de weg is tussen al dat snellere verkeer. achter een zijruit links is een laken gespannen, met de tekst 'SPEED KILLS', achter het stuur zit een man die alle vooroordelen over eigenwijze mannen met lange grijze baarden bevestigt....
onder andere dat hij nog steeds niet snapt dat ze met 'speed', pillen bedoelen

botte bijl:


Aan het begin van mijn rondje Vondelpark na een prachtige zomerdag passeer ik een grasveld waar een grootvader met twee kleine nakomelingen aan het voetballen is.

Op de terugweg, drie kwartier later, zijn ze er nog, jongetjes met rode wangen, opa zijn jas inmiddels uit.

Terwijl ik langsloop zegt een van de jongetjes: „Hoeveel staat het nu?”

Opa: „Dertig-nul voor mij.”